Nasıl Oldu da Tarihin En Mutsuz Nesillerinden Birine Dönüştük
 

Mutlu olduğumuz anları hiçe saymıyoruz fakat genel olarak mutsuzuz. Peki ya neden? Bugüne kadar gelen nesillerden farkımız ne?

filmleri, bir film sahnesine ait bir fotografin altina yazilmis bir replik kadar taniyan,


sair, dusunur yahut yazarlar hakkindaki fikirleri, sadece onlara ait bir cumle, dize ya da kisa bir paragraf kadar olan,


arkadaslarla bir sey yapmayi, kahvenin adinin bile kahve olmadigi ucube mekanlarda karsilikli oturup telefonlara gomulmek sanrisi ile karistiran

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

baskalarinin dayattiklarini, hic suzgecten gecirme geregi duymadan dogru kabul edip icsellestiren ve bu sayede adim adim kendine yabancilasan,


bu yabancilasma ve surekli poh pohlanma yuzunden, yedigi yemek, o an nerede oldugu, o gun ne giydigi, o hafta sonu kiminle oldugu baskalarinca gercekten onemseniyormus zannedecek kadar benzersiz bir ego sahibi olan,


nihayetinde, tum bu sanrilarin kacinilmaz sonucu olarak oncelikli ihtiyaci 'ilgi' olan, tum hareket, davranis yahut soylemleri sadece ilgi cekmek adina olan, istedigi ilgiyi bulamadigi anda kendini dunyanin en mutsuz insani ilan eden, bambaskalasan bir nesildir muhtemelen

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

kaynak:[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Doyumsuzluk .. Bir şeylere ulaşabilme kolaylığından dolayı çabalamayı bilmemek ve o çabanın sonucunda başarmış yada sahip olmuş olmanın vereceği o mutluluğu tadamamak..

Mutsuz bir nesil olduk ; teknolojinin gelişmesi ve sosyal medyanın yaygın kullanımı mutsuzluğu pekiştiriyor.İstenilen şeylere (bilgi dahil) kolayca ulaşılabilmesi , üretkenlikten uzak sadece tüketim odaklı bir nesle dönüşümün etkenlerinden biri.Kolay kazanıp kolay tüketiyoruz.Kazanmak için gösterilen çabanın getirdiği mutluluğu bilmiyoruz