28 Mart 2022, 09:18 | #1 |
Umutsuzluğa Doğru.
Yüzünden dökülen gözyaşları
Pınar misali soluksuz Atma beni kor ateşine artık Rüzgar ıslıklar gibi Saçlarının arasından geçen kaderim Sarılacak nefesim kalmadı Düşleyemiyorum özlemlerimi Hasreti içimde minimal bıraktım İçimde ki karartıyı yutamadım 'Yaşadıklarımı anlatamadım sana' Ne yaşadım inan kırıklıklarım kaldı içimde Yaşamak denirse buna Ah bilsem Bilmezlerde kaybolmanin acısını hissetsem Çocukluklarım hep ensemde Hala bir ufak çocuktum evet Yitirmiş uzakta Belki de inancım kalmadı umutsuzluğa Umudum kaderim Kaderim inancım Inancım tanrı'ya Yoksulluğum inancıma değil aşk'a Unutma sevmenin ilacı sensin Farkındamısın bilmiyorum Saplantılı nefretin tenime zararı sadece Adın göğsüme saplandığını hissettim Biliyorum hasretin umudum Artık.
________________
"Sevilmenin kıymeti bilinmiyorsa, Uzaklaşmak En güzeli ki üzülen sen olmayasın" |
|
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|