Kirpiklerine düştü göklerden gelen ıslaklık
Ağlıyor takvimler
Baştan aşağı bir hüzün şehrinde dirilmek senle
Çaresiz bir ezan sesindeki aymazlığım

Akıldan sıyralamayan başımın ağrısını gelde al
Dudaklarının arasındaki sıcaklığın da yıkasalar beni
Bak kanı dinmeyen ülkem de yine ölenler var.

Her harfin mızrağa dönüşür.
Uzaktan gelen sesinin hangi çiçeğin umududur.
Kuşatılamadı sensiz evrenim.
Ruhum hatıra kalsın sende

Şubat'ın kışın da kapa gözlerini
Yanalım bize ateş olan Özlemle
Gelen günlere kızarım
Senli hayelleri alır mı elimden

Senden sonra ne giysem yakışmaz
Ne yesem tatsız.
Güzler kıymetsizleşince kışlar yetim kaldı
İncecik yağmurda sirkeci heyecanlı
Gitme demicem bu defa

Ömrüme nüfus eden Ey İstanbul
Üşütme,tebessümünü gizleme
Yanlızlık duyan nefesleri sakla yüreğinde
Ümitli bir şeydir seni beklemek
Gel yüreğime geç kalan ölümüm