Birazcık içimi dökeceğim bugün

Dünya çok tuhaf... Evet evet yanlış duymadınız Dünya ne tuhaf değil mi ?
Doğarız , büyürüz, ölürüz.
Her şey bunca koşuşturma, telaş ne için?

Huzur için, mutluluk için...
Büyüklerimizin tabiriyle '' Hayatını kurtarmak için ''
peki gerçekten de böyle oluyor mu?

Lisedesin tek derdin Üniversite sınavını kazanmak olur. Üniversiteli olunca dertler biter derler.
Sonrasında ise zar zor Üniversiteli olacaksın bambaşka sorunlar o sorunlar bitecek, iş bulma derdi iş bulma derdi bitecek, geçim derdi hayata tutunabilme derdi derken hop ömür bitecek.

Kimsenin derdi bitmiyor esasen gerçekten huzurlu olan mutlu olabilen çok az.
İki inatçı keçinin hikayesinde ki gibi... Herkes sahip olduklarının değerini bileceğine, daha fazlasını istiyor, elde ettikçe doymak bilmiyor bu insanoğlunun nefsi

Kimimiz genç birey, ama yaşı da ruhu da yetişkin birey gibi. Kimimiz yaşlı ama hala çocuk ruhlu, olgunluk düzeyi az.

Dünya tuhaf, insanları anlamak zor.
Ölene kadar öğrenmeye, tecrübe elde etmeye devam ediyoruz.

Hayata her daim bir anlam yüklemeye çalışıyoruz, bu tuhaf dünyada yaşayıp gidiyoruz işte