Düşlüyorum yarınları
görebiliyorum aslında bir ihtimal olabilecekleri
his edebiliyorum hayatımızdaki çırpınışları

Korkuyorum anne,Korkuyorum
bir daha gülememekten bir daha hasretle bakmaktan
Düşlüyorum işte o korkunç günleri

Her şey ,her dakika biz ilerliyoruz dedikçe batıyoruz aslında
bitiyoruz sonu bilinmeyen bir cellatın ipine dogru
Batıyorum anne bir umut ışığı gibi

Sanki hayatım ellerimden kayıp gidiyor
Sanki bir daha hiç bir şey eskisi olmayacak gibi
sevmek, sevilmek , özlemek , gülmek yaşayacak mıyız eski günleri?

Aşk,Dostluk,Sevgi,Merhamet bunları tekrar yaşayacak mıyız
bu göçtügümüz dünyada,bir daha eskisi gibi şen olacak mıyız?
Düşlüyorum, hayatımın son demlerindeki gibi sanki

Korkuyorum çünkü sensizin anne
Korkuyorum çünkü sen yoksun anne
Korkuyorum sen benden cok uzaklardasın anne

Düşlüyorum bir sonbahar yapraklarının döküldügü
yerde hayallerimin yeniden Anka kuşu gibi dirildiği
o günleri.. belki gelecek gülecek belki yarın ki güneş

Benim,Bizim,Bizler için doğacak.. Düşlüyorum öylece..

-Hümaşah