Kendi penceremiz.
 

Genc bir cift, yeni bir mahalledeki yeni evlerine tasinmislar. Sabah kahvalti yaparlarken, komsu da camasirlari asiyormus. Kadin kocasina ' Bak, camasirlari yeterince temiz degil, camasir yikamayi bilmiyor, belki de dogru sabunu kullanmiyor.' demis. Kocasi ona bakmis, hicbir sey soylememis, kahvaltisina devam etmis.

Kadin, komsusunun camasir astigini gordugu her sabah ayni yorumu yapmaya devam etmis.

Bir ay kadar sonra, bir sabah, komsusunun camasirlarinin tertemiz oldugunu goren kadin cok sasirmis 'Bak' demis kocasina ' Camasir yikamayi ogrendi sonunda, merak ediyorum, kim ogretti acaba ?'

'Ben bu sabah biraz erken kalkip penceremizi sildim' diye cevap vermis kocasi.
(Alıntı)

Hayatta da böyle değil midir ?

Baskalarini izlerken gördüklerimiz, baktığımız pencerenin ne kadar temiz olduguna bağlıdır.Birini eleştirmeden ve hemen yargilamdan önce zihin durumumuza bakmak ve "iyi"olanı görmeye hazir olup olmadiğımızı farketmek güzel bir fikir olabilir

Pencerelerimizi temiz tutabilmek dileğiyle...
Saygılar

Baskalarini izlerken gördüklerimiz, baktığımız pencerenin ne kadar temiz olduguna baglidır.Birini elestirmeden ve hemen yargilamdan once zihin durumumuza bakmak ve "iyi"olanı görmeye hazir olup olmadigimiz farketmek güzel bir fikir olabilir ...


yaaa:cici: kesinlikle.