|
|
05 Eylül 2022, 18:34
| #1 |
    |  Karaca'nın Kaleminden ... Kement ’’Solumda ki yumruk, boğazımda ki düğüm gözlerimden akmaya hazır yaşsın senden evvel bilmezdim gamı kederi fakat aşk işte... gamına da razı etti kederine de çilene de...’’ .. içimce yanmaktı Kerbela’nın adı hazırım bu sesi rahmet vuruşları ile etlerimden sıyırmaya... bizi kıvıl kıvıl beklerken gece bu yürek yoksun kalan gürbüz ölümler budaklandıkça yeniden fışkıran bu sensizlik.. ve bu sessizlik hatta bir zaman heves ettiğim Adem ile Havva seyri yetmiyordu .. .. yetmiyordu bu yanış.. .. .. ve ’’boynumda bir kement ! sus dedi hâmân ... ah firavun ehli toprak! bu gidiş neyin esiri... söyle bana bu neyin sızısı.’’ .. .. az kaldı bükeceksin kalemin boynunu Sultan şiirleri kıracaksın dedi kıracaksın bir kervanın önünde eğilen Spartacus’u dizlerinden zerre kadim boncuk taneleri düşecek.. düşecek dedi Sultan Aziz! koşturacaksın bir kubbenin önünde kırılan minare gibi. koşacaksın maveradan toz bulutları o zaman bahiraya yol bulacak dedi az kaldı muştusu yükselecek bir minareden nasılsa g e l e c e k s i n nasılsa!... Belma/KARACA 👍 6
________________ Çekme, Cennetimin Pencerelerine perde. Kaldır! Göz kapaklarını |
| |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Ağaç şeklinde