IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi  
 sohbet
Sohbet chat


💬 Bu Alana Reklam Ver ! 🎉 Hemen Katıl!
40Beğeni(ler)


 
Seçenekler Stil
Alt 06 Kasım 2024, 12:06   #1
Editör
Brittle - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart Vazgeçmişlik...

Doğrulup oturdu yatağında, yastığa uzanıp arkasına koydu, kendini geri çekip yaslandı...
Gecenin bir yarısı saatlerce araba kullanmış olmaktan yorgun ve bitkin geldiği odaya hiç bakmadan direk yatmış ve kendisini uykunun kollarına teslim etmişti.

Sağ taraftaki pencereden , perdenin arasından kendine ulaşmaya çalışan güneş ışığı gözünü kırpıştırmasına neden oldu. Işığın çizdiği yol odayı ortadan ikiye bölmüş gibiydi.. Tozdan oluşmuş keskin bir bıçak izi gibi duruyordu. Havada süzülen tozları izledi bir süre..

Bakışlarını tozlu çizgiden ayırıp odada dolaştırmaya başladı. Üzerinde oturduğu yatağın dışında, hemen yanı başında duran bir komodin, karşı duvarda üzerinde fi tarihinden kalma 37 ekran bir televizyon bulunan eski bir masa, sol tarafında kapının hemen yanında iki kapılı bir dolap.. Tüm odanın eşyası bundan ibaretti. İzbe virane bir yerdeydi. Terk edenlerinin yaptığının yanlışlığını yüzüne vurmak için biçilmiş kaftan misali odanın dizaynı mükemmel bir konseptte idi.

Her şeyi, herkesi geride bırakmış ve bir katil gibi kaçmıştı. Geride celladının kendisi olduğu bir hayat bırakarak..Katiller olay mahalline mutlak dönermiş geride bıraktığı hasarı görmek için...
''Dönecek misin?'' diye sordu kafasının içindeki ses. Hiç düşünmeden ışık hızıyla cevapladı; ''Asla''. O kadar keskin ve sert bir ''Asla'' dedi ki , kendi sesi duvarlara çarpıp yine kulağında çınladı.

Yan tarafında duran sırt çantasına takıldı gözleri.. Bütün hayatını derleyip toplamış ve bu küçük çantaya sığdırmıştı.

İlk defa bir yerlere...bir şeylere.. birilerine yetişmesi gerekmiyordu. Önünde bomboş koca bir gün ve hatta koca bir hayat onu bekliyordu. Bunu fark ettiği anda içini kocaman bir boşluk hissinin doldurduğunu ve yine onu o karanlık iç dünyasının en izbe köşelerine çekmek üzere olduğunu hissettiği an silkinip kalktı yataktan.

Gece üzerindekileri dahi çıkarmadan yattığını o an fark etti. Ayakkabılarını giymek için ilk defa odanın zeminine bakınca yüzünü ekşitti. Resmen ayak izleri tabanda belli oluyordu. '' Tamam yeni bir hayat ama bu kadar da değil'' bezgince giydi ayaklarını. Sırt çantasını alıp hızlıca çıktı odadan. Gıcırdayan tahta merdivenlerden hiç acele etmeden , etrafı inceleyerek indi yavaş yavaş..

Pansiyonun girişinde , müşterileri karşılamak için konmuş masadan bozma bankoda kıvırcık saçlı, minyon tipli , genç bir delikanlı elinde kalem önündeki kağıda bir şeyler karalamaktaydı.
Gıcırtıyı duyunca başını kaldırıp meraklı bakışlarla , dün gece onu uykusundan uyandırıp oda soran ve aylardır kapısı bile açılmamış o odayı hiç sorgusuz sualsiz kabul eden ve değerinin üstünde ödeme yapan bu garip müşterisini incelemeye başladı.

Radar gibi delici ve meraklı bakışları üzerinde hissedince rahatsız oldu ve huzursuzca kıpırdandı.
- Günaydın...
- Günaydın bayan... İyi uyudunuz mu?

Başka bir zaman olsa bu sorunun dalga geçmek için sorulduğunu düşünüp bir ton şey söyleyebilirdi ama '' Girme.. Hiç girme şimdi oralara '' diye uyardı kafasındaki ses.

-Evet, teşekkür ederim..
- Aç mısın ? Huh bende ki de soru.. Uzun yoldan geldin belli aç değil kurt gibi açsındır sen şimdi?
- Evet , Kahvaltı edebileceğim bir yer var mı yakınlarda yada sizin böyle bir hizmetiniz mevcut mu?

Delikanlı gülümseyerek baktı karşısındaki kadına. Halinde tavrında, duruşunda buralara hiç uymayan bir şey vardı. '' Ne arıyor burada?'' diye geçirdi içinden ama sormadı. Öyle ya bu işin en önemli kuralı değil miydi asla meraklı olma, müşterilere genl harici sorular sorma!

-Hayır bayan.. Etrafta yemek yenilecek bir yer yok. Ama ben size bir şeyler ayarlayabilirim. Hepsi tazedir. Yakındaki köyde yaşıyorum ve hepsi kendi ürünümüz..

Kadın sadece ''yakındaki köy'' kelimelerine odaklandı. Kuş uçmaz kervan geçmez , ortaçağdan kalma bir görüntü veren bu pansiyonda bu iki sözcük ona şiir gibi geldi.

- Çok uzak mı buraya?

Çoktan annesinin yaptığı ürünleri ballandıra ballandıra anlatmaya koyulmuş olan delikanlı soruyu duyunca bozulsa da belli etmedi.

- 3 Kilometre kadar..
- Bana yolu tarif eder misiniz rica etsem?
- Kahvaltı içinse ben hazırlarım burada ?
- Yok.. yok.. Köye gitmek istiyorum...
👍 13
________________

 
 


Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)
 

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Yok
Cevap Yazma Yetkiniz Yok
Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı
Trackbacks are Kapalı
Pingbacks are Kapalı
Refbacks are Kapalı





Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 17:16.