Nur ile Sare’nin arasında geçen o kısa konuşmanın üzerinden aylar geçmişti.
Sare İle Orhan arasında küçük kıvılcımlar devam ediyordu.
İlgiden eskisi kadar rahatsız olmuyordu ancak onu gördüğü her seferde karnında oluşan ve kasılmayı andıran o garip hissi anlamlandıramıyordu.. Bir yanı onun yanında kalıp onun sesini dinlemek istiyordu.Ne konuştuğunun ya da ne anlattığının pek bir önemi yoktu.Sesini dinlemek çok sevdiğin bir müziği duymak gibiydi..Diğer yanı ise kaçıp uzaklara gitmek,midesini yakan o hisden uzaklaşmak istiyordu. Hem ona baksın onu görsün istiyor hem bakışlarını üzerinde hissettiği anda kalbin çarpıntısını yanındakiler duyacak diye ödü kopuyordu.

Artık sabahları kalkıp okula gitmek için hazırlanırken eskisi gibi dolabından bir jean bir tişört geçirmek yetmiyordu Dolabın önünde kıyafet seçerken çok daha fazla oyalanmaya, aynanın önünde saçını şekillendirmek için uğraşmaya başlamıştı.

Bütün bunlar Nur’un gözünden kaçmıyor, ondaki bu değişiklikleri keyifle izliyordu. Kabuğuna çekilmesin diye de herhangi bir şey söylemiyordu.

Orhan ile Nur ders bitimi kantinde oturmuş Sare’yi bekliyorlardı. Derslerle ilgili sohbet ederken Orhan’n saatine bakması üzerine Nur yüzünde muzip bir gülümseme ile:

-Sabırsızlandığını bu kadar belli etmesen mi kankacığım

-Bilmediğin bir şey olduğunu düşünmüyorum ki senden bir şey kaçmaz

Kahvesinden bir yudum alan Nur bardağı masaya bıraktı. yüz ifadesi ciddileşti. Kollarını masaya yaslayıp ona doğru eğilerek:

- Seni daha önce hiç böyle görmemiştim. Kıpır kıpırsın.. Ve senin adına ben çok mutluyum. Vee ne yalan söyliyeyim ikiniz güzel bir çift olabilirsiniz.

Orhan Nur’u sözleri üzerine bir anlığına da olsa uzaklara daldı.. Yüzünde garip bir hüzün belirdi. Kendini çabuk toplayıp yüzünde ciddi bir ifade ile Nur’a dönerek:

- Bir daha biri beni bu şekil etkileyemez diyordum. Sanırım büyük laf etmişim. Uzun zamandan sonra ilk defa yeniden nefes aldığımı hissettiriyor bana.. O ilk gördüğüm an anladım biliyor musun.. Hissedersin ya hani birini görürsün ve o an ‘’ işte o kişi ‘’ dersin ya onu yaşadım.. Ama sanırım tek taraflı benim sevda...
diyerek kahvesine uzandı.
Nur yüzünde şefkatli bir ifade ile uzanıp arkadaşının eline dokundu:

-Sare çok başka bir kız.. Biliyorsun işte.. Ürkekliği, korkuları olması da çok doğal.. Zamanla seni tanıdıkça güvenecek ve o da sana olan duygularını saklamaktan vazgeçecektir. Sabırlı ol sen yeter ki..
Orhan’ın yüzünde bir heyecan bulutu oluştu:

-Ne dedin sen ! Bana olan duyguları mı.. Ciddi misin sen?

- Ciddiyim tabi ki.. İlginç olan henüz kendi de farkında değil ama yakındır anlaması.

-Sen onun da bana ilgisi olabileceği konusunda emin misin ?

-Elbette sabahları kalkıp hazırlanması bile değişti

derken Nur kıkırdıyordu. Orhan duyduklarının etkisiyle heyecanlanmış içi umutla dolmuştu. Kalbinin bir kuş gibi hafiflediğini hissediyordu.

Sare nin çok özel bir kız olduğunu daha onu görür görmez anlamış, ona olan duygularının da geçici bir heves olmayıp kalıcı olduğunu hissetmişti. Uzun zamandan sonra kendini hiç bu kadar mutlu hissetmediğini düşündü:

-Kanka sana söz! O hazır olana kadar bekleyeceğim, ben de zaman çok biliyorsun. Onu asla incitmeyeceğimden de emin olabilirsin

-Biliyorum canım benim, İçim çok rahat benim..

Sare’nin elinde bir deste kitap ile onlara doğru geldiğini fark edince ikisi de sustular.