Kedi Yiyeceğini Nasıl Hazırlar

Kedi avını öldürdükten hemen sonra tuhaf bir “gezip dolaşma” hareketi yapar. Aç olmadığı zaman, sanki avlanma ve öldürme olayının heyecanını yatıştırmak istercesine, bir süre aşağı yukarı dolaşır. Ancak bundan sonra avını yemeye koyulur. Bu ara verme, kediye biraz önce yaşadığı, adrenalin yükselten heyecanlı anlardan sonra sakinleşme olanağı sağladığı için onun sindirimi açısından önemli olabilir. Bu ara sırasında ölür gibi görünen av kaçmaya çalışabilir ve bazı ender durumlarda kedi tekrar avlanma havasına girmeden önce bunu başarabilir.

Kedi nihayet yemek üzere avına yaklaşınca, onu kolayca yutmak için avını hazırlaması sorunu ortaya çıkar. Küçük kemirgenler bu konuda hiç sorun çıkarmazlar. Bunlar kafadan başlanmak üzere yenir ve eğer yutulmuşsa derileri daha sonra geri çıkardır. Bazı kediler safra kesesini ve bağırsakları yememek için ayırırlar, ancak bazıları buna dikkat edemeyecek kadar açtırlar ve bunu sorun etmeden hayvanın tamamını mideye indirirler.

Tüylerinden dolayı kuşlar bir diğer sorunu oluştururlar, ancak burada da küçük kuşlar, kuyrukları ve kanat tüyleri hariç olmak üzere tamamen yenir. Ardıçkuşu ve karatavuk büyüklüğündeki kuşların ise yenmeden önce biraz tüyleri yolunur ve daha sonra kedi sabırsızlıkla yemeğinin başına oturur. Bir süre sonra, yemeye devam etmeden önce birkaç tüyü daha yolar. Yemek sırasında bunu birkaç kez tekrarlar. Ancak, daha büyük kuşların daha iyi bir şekilde yolunması gerekir ve eğer kedi bir güvercin ya da daha büyük bir kuşu öldürmüşse, bunları yemeye başlamadan önce tüylerini yolması gerekir.

Kedinin, güvercinin tüylerini yolmak için önce kuşun gövdesini ön ayaklarıyla tutması, bir demet tüyü dişlerinin arasına alması, kenedenmiş çenesini yukarı doğru kaldırması ve sonunda ağzını açarak yapışıp kalan tüyleri atmak için başını yana doğru hızla sallaması gerekir. Kafasını salladıkça, ağzını inatçı bir şekilde yapışmış tüylerden temizlemek için tükürür ve diliyle özel yalama hareketleri yapar. Yan tarafındaki tüyleri yalamak için zaman zaman ara verir. Bu son hareket tüyleri düzeltme hareketinin tersi bir sonuç doğurur. Normalde tüyleri dil temizler, ancak burada tüyler dili temizler. Son kalıntılar da temizlenir ve sonraki yolma hareketine geçilir.

Büyük bir kuşun tüylerinin yolunması içgüdüsel bir olay gibi görünür. Bir gün, hayvanat bahçesindeki, normal gıda olarak parça et verilen bir yaban kedisine ölü bir güvercin verdim. Kedi o kadar heyecanlandı ki kendinden geçerek kuşun vücudu tüysüz kalana kadar yolma işlemini sürdürdü. Kedi, daha sonra, yemeye başlamak yerine güvercinin üzerinde yattığı otların başına oturdu ve onları yolmaya başladı.

Çimenlerden ot yolma hareketini birçok kez tekrarladı ve uzun süredir yoksun kaldığı yiyeceğini hazırlama ihtiyacını giderene kadar kedilere özgü bu kuş yolma hareketiyle otları parçaladı. Sonunda güvercini ısırdı ve yemeye başladı. Açıktır ki, yolmanın kendine özgü bir motivasyonu bulunmaktadır ve diğer belirgin güdülerde olduğu gibi esaret altında bu da gerçekleştirilemez.

Tıiy yolmanın en tuhaf yönü, Eski Dünya’daki kedilerin bunları New York kedilerinden farklı şekilde yapmalarıdır. Amerika kıtasındaki kediler tüyleri uzun dikey hareketlerle çeker ve daha sonra yana doğru çekme hareketi yaparken, Eski Dünyâdaki tüm kedi türleri kafalarını tam olarak yana doğru sallayarak zigzag şeklinde bir çekme hareketi yaparlar. Atlantik Okyanusu nun iki yakasındaki küçük kediler arasındaki büyük benzerliklere rağmen, aslında, bunlar oldukça farklı iki grup gibidir.

Kaynak [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]