![]() |
'kalbe dokunan o ince ışığı tanır" Evett ve Kalbe dokunan o ince ışık, ruhumu sana her dokunuşunda yeniden aşık eder.💛🧡 |
Kalpten kalbe bir yol var derler ya… işte o yolun adı kimi için aşk, kimi için sevgi, kimisi içinse tarif bile edilemeyen bir histir. Kelimelere sığmaz, tanımlara gelmez, çünkü her yürekte başka çalar, her insanda başka bir renge bürünür. Bazen iki insan karşılaşır ve aralarında görünmeyen bir hat yanar. Ne acelecidir bu bağ, ne de zorlayıcı… Sanki yıllardır oradaymış gibi doğal, sanki hep var olacakmış gibi sıcak. Belki muhabbet dediğimiz şey tam da budur, Yüreklerin birbirine usul usul sokulması, sözlerin ısıtamadığı yerleri bir bakışın ısıtması. Kim bilir, belki de en büyük şifa bu görünmeyen yoldadır. Çünkü o yol açık olduğunda insan kendini daha hafif, daha tamam, daha “iyi” hisseder. Kalpten kalbe akan o sıcaklık, bir ömrün yükünü bir anda hafifletir. Ve bazen sadece şöyle demek yeter: Sen içimi ısıtıyorsun. |
Sen iyisen, ben de iyiyim… Çünkü senin göğsünü delen her sıkıntı, benim gönlüme saplanan bir ok gibi hissedilir. Yüreğini daraltan ne varsa, benim içimde de bir yankı bırakır. Senin huzurun, benim için sıradan bir mutluluk değil, yürekten hissettiğimdir ! İsterim ki yükün hafiflesin… Omuzlarından düşmeyen o ağırlıkları avuçlarımla toplamak isterim. İçini sıkıştıran her düşüncenin birazını da bana bırakmanı isterim. “Yalnız değilsin” sözünü sadece söylemekle değil, hissettirmekle tamamlamak isterim. Dayanağın olmak.. Sarsıldığında tutunduğun ilk isim, kapısını çaldığın ilk yer, içini döktüğünde huzur bulan taraf olmak isterim. Çünkü yüreğin bana değer verdikçe, ben daha da güçleniyorum. Ve evet, çok şey isterim… Belki fazlasını, belki söylenmesi zor olanını… Ama en çok da kalbinin yükünü hafifletmeyi, senin iyiliğini kendime görev bilmeyi isterim. Çünkü kalpten kalbe kurulan bağda dilekler bitmez; sevgi büyüdükçe istekler de güzelleşir. |
Sen yine sen… belki de sonsuza kadar sen. Çünkü kurulan bağın özü sevgiyle dokundukça, her kelimen yüreğime ince ince işleniyor. Sanki ruhuma işlenen bir nakış gibi… Sessizce, sakince ama derinden. Her yeni muhabbet, her küçük söz, her sıcak dokunuş gönlümü sarıp sarmalıyor. İlk kez ısıtmıyormuş gibi değil, her defasında yeniden, ilk günkü tazeliğiyle açıyor kalbimin kapılarını. İçimde her seferinde başka bir bahar başlıyor, başka bir renk serpiliyor. Kalbe Şifa oluyor, sen yine sen…. |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 02:53. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Copyright ©2019 - 2025 | IRCRehberi.Net