Bir sen..

Ermek isterdim. Bir ıhlamur ağacının kokusuna erişmek. Öylesine sessiz ve kimsesiz kaybolmak.
Belkide bir türkünün sırtında, avuç edilesi göklere yankılanmak. Çığırmak isterdim seni..
Tadım kaçar, aklım bulanır, el edilirim belki teninden. Seni seslenirim.
Ölesiye tad'arım balını. Acımsı, keskin kekiklere dolanır boğazım. Hücrelere saklanırcasına sen dolmak.
Bir ''sen'' diyorum.. Bilmem ne diye tutar fikrimi bu kalabalıklar.
Savurur dururum adını fırtınalara, aydınlık keser gözlerimi, seni kamaştırır..
Öyle çocuk narasında gülesim gelir. Düşlemek gelir içimden, sonra unutup geçerim.
Bir elma şekeri alır beni, Dişlerinin arasında ezilen üzümleri bilirim. Dualara bölünür tenim.
Bir sen diyorum.. Bir ''sen'' düş edilesi..
Bozkır gibi çağlayası gelir ömrün, ömür bu nereye kadar tutar ki gönlü..
İçimden bir türkü yıkılır benim, sazlıklar ortasında koştuğunu bilirim. Bilirim de neyi bilirim ki ?
Bir sen diyorum, ölesi bir sen bilirim.. Kömür edilesi avuçlarım açılır yol boyu, uzak kalır gönlüm.
Çam kokularına sarılır tüm umutlar, güneşli bir sabahın seyrinde koşar.
Sevdiğin çise düşer saçlarıma. Her damlanın düştüğü yere, bıçak saplanası.
Bilmem ne diye aklımı yorar bunlar. Hasrete yada yüreğe sancılar, sanki siyatik bir ağrı.
Bir sen diyorum. Bir sen ki; yanası, ağrıtası, iç sancısı..