Kızıl bir akşamüstü özlerim seni.
Gözlerime kan fışkırır gök kubbenden...
Dudaklarım bozkır türkü çığırır, seni seslenir, kaybolurum zifirinde...
Bir kasvet siner göğsüme.
Ağırlaştıkça ağırlaşır yüreğim. Nefret kusar bu hasret karmaşasına..
Adı neydi bu cehennemin?
''Aşk''mı?
Yada ihanet, eziyet, bin musibet.
Çağlar dururum seni. Damlalarım köpürür bütünlüğünde..
Öylesine soğuktur ki suyum..
Kaskatı kesilir zihnim, düşündükçe seni; mahkum edilirim gözlerinde...
Anlamsız cümleler kurarım.
Saçmalarım, tökezlerim, anlatamam seni..
Belki anlatmak istemem.
Sorsan ne yaptığımıda hiç mi , hiç bilmem..
Düşündükçe seni, sensizliği, sana dair herşeyi, kan dolar içime..
Kendi kanımda boğulurum.
Nefessiz kalırım, işkencelere tabii tutulurum, yargısız bir ölüme yoğrulurum.
Yakamoz beklerim seni.
En ufak kıpırtında ışıltını beklerim.
Gözlerim kör olur bilmecelerinde..
Türküler.. Türküler kulaklarımı iğneler.. acırım, kanarım duyamazsın..
Şaşkın.. Çocuksu.. Sorgusuz sualsiz bir ziyaretçi.. Gönlüne kaçak firari...
Sana gelişim bile ani..
Parmaklarım titrer... Uzanamam çehrene..
Hayalimde, düşümde, acı ve eski bir tütünde,
Seni isterim.. Seni bekler, seni özlerim..
Kendi kendimi öldürürüm..