Git diyemem sana. Hıncımdan kal da diyemem. Kötüsü, ne dediğimi de bilmem..
Geçmişe dair bütün anılara saygı gizlerim. Sorsan, beni ne alakadar eder?
Geleceğine asla laf etmem. Kibrime yenik düşmem, incitmem seni.
Gerçi, incitecek ne var ki? Beni bu kadar incitmişken..
Alelade çıkagelirsin karşıma, yerli yersiz kasvetini atarsın üzerime.
Kirpiklerim yorulur sana dönmekten, iyisi mi kalırım olduğum yerde.
İnsan istemsizce düşlüyor, yani özlüyorsun ya hani..
Hastalık gibi bir şey bu.. tedavisi olmayan illet.
Başıma binbir musibet gibi çökersin ama bilmezsin. Gerçi neyi bilirsin ki? Bilemezsin.. İçimdekileri, acıyan yanlarımı, hasretimi, hastalık gibi ciğerime işleyen illetini.
Tanıştığımızda, bana okuduğun bir şiir'i anımsıyorum.
Çok sevdiğim bir şiirdi ama başlığını hatırlayamadığım..
Dilimin ucuna sürekli gelen ama bir türlü çıkaramadığım o kahrolasıca sevdirdiğin satırlar.
Eğer aklına gelirse hatırlat olur mu?
Belki güzel hatırladığım şeylerin arasına koyabileceğim hatıran olur.

Biliyorum, şizofreni mi? diye sorguluyorsun tavrımı..
Evet, şizofrenik bir hastalık bu..
Tanısını geç olsa da seni hatırlarken koyduğum bir illet.
Acaba ne yapıyor? Nerede ve nasıl?
Hatta, kalbinin içerisine koyduğun bir musibet ya da bir nasihat var mı? diye sorguladığım saatlerin haddi hesabı inançsız teslimiyet..
Biliyorum, şizofrenilik bu yaptığım, tedavisi olmayan bir illet..
Diyebileceğim tek şey, üzerimde bıraktığın izlerin acısı hala çıkmadı.
Sanırım bıraktığın emanetin; Alelade gelişin, üzerime attığın kasvetin ve tedavisi olmayan illetin..


[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]