Böyle Bilmezdim Kendimi

İnsanın kaderi en baştan yazılırmış.
Nereden bilebilirdim sana rastlayacağımı?
Sesini duyduğumda afallayıp,
Ummadığım anda sana karışacağımı..

Hiç böyle bilmezdim kendimi.
Aklım almıyor, gücüm yetmiyor anlamaya sihrini.
Öyle bir yerdeyim ki.. Sahi, neydi sevgi?
Emek, tevazu, hoşgörü değil, sendin..

Biliyor musun? Bana hiç yabancı gelmedin.
Nefesini birkaç asır öncesinden tanır gibiyim.
Çok aşinayım, alışkın hissettim sana kendimi.
Neydi bunun giz'i?

Mesela öldürsen beni?
Mezarıma bir çiçek bıraksan affedecek gibiyim..
Çok özledim sanırım seni.
Hiç böyle bilmezdim kendimi.
Aklım almıyor, gücüm yetmiyor anlamaya sihrini.

Sorsan cümle kuramam, cevaplayamam adını.
Aklımı kaçıracak gibiyim, bir açıklaması var mı?
Nereden bilebilirdim sana rastlayacağımı?
Sesini duyduğumda afallayıp,
Ummadığım anda sana karışacağımı..