(İmedi)-Bahgi, neden insanlar yalan söylerler?
(Baghi) Korktukları için..
(İmedi) İnsan neden korktuğu için yalan söyler ki? Çok mantıksız değil mi..
(Baghi) Hayır.. İnsanlar gerçeklerle yüzleşmekten korktukları için yalan söyler. Her gerçeğin tokatı acı gelir.. Kolayına kaçarlar, kıskanırlar, çekemezler, ve öylece bozuk para gibi atarlar ortaya tüm kirli çamurları..

Bitmeyen bir kargaşa bu. Ve inan bana son diye bir şey yoktur. Sadece başlangıç vardır. Her son başka bir başlangıcı doğurur. Baghi de bu döngüden ziyadesiyle yorgun düşmüş ruhunu, İmedi'nin eteklerine sermiş vaziyetteydi. İmedi her ne kadar farkına varmasa da, baghi için kıymetliydi. Peki, bu da bir yalan değil miydi? Sahiden bu sevgiyi ve kıymeti anlayabilmiş miydi?
Cevaplarını ararken dahi sonsuz döngüye kapılmış bir konu bu..

Birçoğu geçmişin hep güzel şeylerle dolu olduğunu savunsa da, geçmiş yalnızca bir tozpembe yalandan ibaretti. Belki kendimizi kandırdığımız bir liman, bir etek, İmedi.. Belki biraz Baghi..

''-Benim en ihtiyaç duyduğum zamanda, neden beni yalnız bıraktın İskender?
Nurten'in cenazesine bile gelmedin İskender, gelmedin..

Gitme Erdal abi..

+Oğlum, gitmesi lazım..''


Bazen yalan söylemekten ziyade, kelimelerde kifayetsiz kalır.
Kimbilir belki Erdal abiye cevap veremeyecek kadar ciğeriniz körlenir, kan kusar diliniz..
Ya da Baghi kadar sessiz ve kimsesiz görünsenizde, soluğunuz İmedinin dizinin dibinde biter.. Onun haberi olmadan da seversiniz. Ama yine o yalan döngüsüne kapılırsınız.

Şimdi kim haklı? Kim daha masum? Kim daha haklı sebebe sahip?
Öyle uzun uzadıya bir döngü bu.. Yalnızca şunun farkında olmalıyız ki, mutluluk ve huzur herşeyden önce geliyor.. Bugün kıymetini bilemediklerimizin yarın hatırlanacak hiçbir izi bile kalmayabilir. Bazı yalanlar sevgiye beslese de, bazıları can acıtıcı da olabiliyor..