IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi

Geç kalmış adımlarla, sararmış haritalarla, uzay-zamanın geri çevrilemez akışında kaybolup gitmiş bir yolun izlerini arıyorsun sen. Milyar yıllık rotaların o anlık kesişmesini, kolayca tekrar edebilecek basit bir buluşmadan ibaret sanıyorsun. Daha neyi anlayamadığını bile anlamadan, tekrar anlamaya çalışıyorsun.
Seni hapsolduğun kuleden kurtaracak bir beyaz atlı prens olmayı vadetmedim sana hiçbir zaman. Hem seni senden başka kim bir kuleye hapsedebilir ki? Anlatmaya çalıştım sana. Kulenin bir illüzyon olduğunu gösterdim her gece. Ama ay ışığının ulaşamadığı o karanlık köşelerden fırladı şeytanların. Klasik masal örgülerinden örnekler göstererek "böyle prens mi olur" diye fısıldadılar sana. Bana değil, onlara inandın.

Cevabı soruların içinde gizli olan sınavların kağıtlarını atıp durdun önüme. Bilmek bile istemediğim derslerden bıraktın sürekli. Ve nihayet, masallarda uzak durulması tembihlenen o dandik kötü karakterler kategorisine sokmaya çalıştın beni.

Ama yıllar geçmesine karşın, yapamadın değil mi? Çünkü ben, çevrendeki tiplerin, insanları kolayca kategorize edebilmen için senin kafana yerleştirdiği üç-beş tane karton koliden birine sığmak için gelmedim bu dünyaya. Beni ben olmaktan alıkoyan bir uzlaşma ancak keşkelerin paralel evreninde gerçekleşebilecek bir ihtimaldi. Beni anlamak bu gerçeği öğrenmekten ibaretti. Ve tanımak zaman alan bir işti. Bunu da yapamadın.

Sen klasik bir prenses olarak, her ne kadar benim gibi biriyle normların dışına çıkarak birlikte olmayı hayatınla kumar oynamakla eşdeğer bir risk olarak görmüş olsan da, benim önünde sonunda bir metropol masalı yazabileceğimden zerre kadar şüphem yok. 1+1 apartman dairesinde kirada oturan, ekmeğinin peşinde prens mi olur? Göreceğiz..

Hiçbir risk almadan, hiçbir kuralı yıkmadan, planlı ve programlı şekilde yürüdüğün bu rasyonel ve geleneksel yolda kurbağanın tekini bulup prense çevirerek mutlu mesut bir hayat sürebileceğinden zerre kadar şüphem yok. Mutlu olmanı isterim, tüm samimiyetimle.

Ama unut artık beni.
Bırak saçlarını hayatıma sarkıtmayı.
Çünkü hatırlamaya çalıştığın o kişi ben değilim.
Hiçbir zaman olmadım.