Dünyada ki tek erkek değilim ama hiç bir yöne mecbur da değilim. Gönlümce yaşıyorum bu Hayatı.

Başkalarına karşı sonsuz bir iyilik ve fedakârlık sergileyenlerin hikâyelerini incelediğimde, ironik bir gerçekle yüzleştim: Bu kişiler, cömertliklerinin en büyük ihtiyaçları olan kendilerine karşı çoğunlukla cimri davranıyorlar. Özveride bulunmayı bir erdem olarak görenlerin, kendi ihtiyaçlarına ve duygularına sırt çevirdiğine şahit oldum. “Herkese karşı çok anlayışlıyım” diyen insanların, kendilerine karşı en küçük bir hata bile yapmaya tahammül edemediklerini gördüm. Gerçek anlayışın ve iyiliğin, öncelikle kendimize karşı nasıl davrandığımızla başladığını hatırlatmak isterim.

Doğru işi yapmak mı,doğru olanı yapmak mı seni zorlar yiğido?

Bir nevi kimya ki âlimi yoktur. Tecrübe ettikçe biriken cahilliktir aşk..

Nerden çıktı şu hastalık öf yaa:ukala:

Senden geriye kalan , yıkık dökük bir kalp..
Senden sonra gülüşünü yitirmiş bir yüz..
Bakışını kaybetmiş bir göz kaldı geride..
Sende kaybolup giden bir ben kaldım geriye..

ARtık samimiyetine inandıklarımla yola devam edeceğim teşekkürler