| Renommier | 07 Ocak 2024 11:22 | Deneme artık lütfen. Ben seni hallettim. Aramızda konuşacak, çatışacak, uzlaşacak bir şey de yok. Konu sen değilsin. Mesele artık yaralanan benle iyileşen ben arasında. Bu ilişkiyi bilmekten, yanılmaktan, düşünmekten halsiz düştüm. Derdim başımdan aşkın ama inan artık öznesi sen değilsin. Ben senden kalanı daha öncesinden üstüme kalanlara katıp özüme yerleştirdim. Adın önemsiz artık. Gidişinle değil, kalakalışımla ilgileniyorum. Benden kopardığın ve ben sustukça parçalara ayırdığım beklentilerimi artık yerlerden toplamıyorum. Bana batırdığın ve ben yok saydıkça daha da bastırdığın hayal kırıklığını göğsümden çıkarmadım. Taşıyorum. Sızladıkça seni anımsıyorum. Ölmemek için. Yara orada, tedavi ettirmedim, üstüne konuşturmadım. Acım, senin beni acıtmış olmana değil artık. Benim, senin acıtmana bu kadar razı olmuş olmama. Ben seni hallettim. Kendimle ilgili halledeceklerimin daha zamanı var. Deneme artık lütfen. Varlığın artık bana varlık değil, yokluğunun yoksunluğunu çekmiyorum. Zaaflarım, boşluklarım vardı; oralara denk geldin. Şimdi kendime kaybettiklerimden yeni bir ben doğurmaya çalışıyorum. Tamam, inanıyorum. Sen beni çok sevdin. Sevmenin de belli ki yok edenini öğrendin. İyi de ben kendimi nasıl bu kadar sevmemeyi öğrendim?
Sende değil, kendimde arıyorum artık. Senin değil, sende kaybettiklerimin yasını tutuyorum. Hazır olmayı bekliyorum. Gücümü toplayabilirsem başka türlüsünün mümkün olabileceği bir geleceğe gitmek istiyorum. Kendimi zaaflarımdan büyütebilmeyi diliyorum. Ben seni hallettim. Mesele artık yaralanan benle iyileşen ben arasında. |