FİLMİN KÜNYESİ

Filmin Adı: Yeşil Yol – (Green Miles)

Oyuncular: Tom Hanks, Michael Clarke Duncan, David Morse

Yönetmen: Frank Darabont

Süre: 3 saat 9 dakika

Imdb: 8.5

Bir filmi izledikten hemen sonra unutuyorsanız benim için o film izlenilmeye değer değildir. Ama bu sözler daha çocuk denilebilecek yaşta izlememe rağmen hala aklımdan çıkmaz. O yüzdendir ki Yeşil Yol hep vazgeçilmezlerim arasındadır. Film aynı isimle Stephan King’in romanının uyarlanmış hali. Her zaman kitapların filmlerden iyi olduğunu savunurum ama Yeşil Yol harika oyuncular sayesinde kitabıyla eşdeğer bir halde.



Yönetmenliğini Frank Darabont üstlenmiş. Aynı zamanda Esaretin Bedeli gibi harika bir başyapıtında yönetmeni. Stephan King romanlarını sinemaya en iyi şekilde uyarlayan benim de çok saygı duyduğum bir şahsiyet. Aynı zamanda üç defa Oskara aday olmuş ABD li bir yönetmen. Bir filmi film yapan en önemli kişi tabi ki de yönetmeni ve Yeşil Yol u Darabont tan daha iyi kimse yönetemezdi.



Bir hapishanede gardiyanlık yapan Paul Edgecomb (Tom Hanks) o yıl hayatında her zaman hatırlayacağı John Coffey (Michael Clark Dunkan) ile tanışacaktır. Coffey iki kızı öldürmekten yargılanacak ve idam cezasına çarptırılacak. Ve Edgecomb un hapishanesine düşecektir. Uzun yıllardır birçok kişiyi elektrikli sandalyede idam eden Paul un yapacağı en zor infazdır. Coffey kocaman görüntüsü altında merhameti, iyiliği ve acıları saklayan olağan üstü güçlere sahip olan biridir. Yüreği de en az kendi gibi kocamandır. Ve benim en büyük kahramanımdır kendisi. Paul da onu tanıdıkça nasıl bir kişiliğe sahip olduğunu görecek ve hatta ona kaçması için bir şans da tanıyacaktır. İzlediğim zamanlarda beni en çok eğlendiren sahne Coffey’nin iļk ve tek arkadaşı olan fareyle oyun oynadığı zamanlar. Ki parantez içinde belirtmeliyim ki farelerden korkarım. Ama sahne o kadar duygu yüklü ki aklıma gelmiyor. Burada filmde geçen bir sözü paylaşmadan edemeyeceğim “ gerçek sirk burası ve bizler bir avuç eğitilmiş fareyi.”



Filmde hem duygulanacak hem güleceksiniz. Ve kendinizi sorgulayacaksınız. Sonunda hep ağladığım ve kendimi ne kadar iyi bir kalbim olduğunu sorguladığım yegane bir (bence) başyapıt. Filmi hala izlemediyseniz hemen oturup izlemelisiniz. Hayatınızdan 3 saatinizi bu filme kesinlikle vermeli ve size katkılarından dolayı teşekkür etmelisiniz.

Son olarak benim için vazgeçilmez olan birkaç diyaloğu paylaşmak istiyorum sizlerle..

“Hepimiz hakkında düşünüyorum. Kendi yeşil yolumuzda yürüyoruz, her birimiz kendi zamanında.”

“ Hayatımda yapmaktan gurur duymadığım işler yaptım, ama ilk defa cehennemin gerçek tehlikesini içimde hissediyorum.”



“Gördüğüm hissettiğim acılardan yoruldum artık,patron. Yağmur altında bir ispinoz gibi yalnız hep yollarda olmaktan yoruldum. Hiç bir zaman bana eşlik edecek, bana nereden geldiğimizi , nereye gittiğimizi ve nedenini söyleyecek bir yoldaşım olmadan. İnsanların birbirine bu kadar kötü olmalarından yoruldum. Yardım etmeye çalışıp da edemediğim o zamanlardan. Karanlıkta olmaktan yoruldum. Aşık da acıdan. Çok fazla. Sonlandırabilseydim yapardım. Ama yapamıyorum.

Alıntı