Suçsuz olduğunu iddia eden fakat bunu ispat edememesinin ardından eşi ve aşığını öldürmek suçuyla iki defa müebbet hapis cezasına çaptırılan bir adamın öyküsü.

...Olasılıkların üstesinden gelebileceğimizin bir kanıtı.

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Umut iyi bir şeydir.

Umut, bizim hayata tutunmamıza ve bir sonraki güne karamsar değil, mutlu bir şekilde bakmamıza yardımcı olur. İçinde bulunduğumuz duruma hakim olmamıza rağmen başkaları ya da kendimiz tarafından şüphe içine itilmemiz bu duyguya zarar verebilir. Yine de umut denilen şey, sürekli kapana kısılmış gibi hissetmemize rağmen, işlerin daha iyiye gideceği ve bu kötü durumun geçeceğine dair alternatif bir ruh hali yaratır.

Stephen King'e ait bir romanın uyarlaması olan film, 1947'de Maine kasabasında başlıyor. Andy Dufresne adında genç ve başarılı bir bankacı, eşini ve sevgilisini öldürmekten dolayı suçlu bulunuyor. Mahkemede anlaşılır bir kanıt sunamadığı için ilk karede bize de masum biriymiş izlenimi vermiyor. Acaba yönetmen bize burada sevimli, naif, yakışıklı bir prens göstererek ters köşe yapmaya mı çalışıyor diye düşünürken, Andy masum olduğu konusunda oldukça ısrarcı çıkıyor.

Film, "Parmaklıklar Ardında" ve "Alcatraz'dan Kaçış" gibi eski hapishane dramlarının sert kahramanını, baş karakteri Andy Dufresne ile altüst eder. 1947'de eşini ve aşığını öldürmekten suçlu bulunan Andy duyarlı ve düşünceli bir adamdır. Sahip olduğu güç fiziksel değildir; gücünü, bireyin ihlal edilemez adalet ve insani muamele hakkına duyduğu inançtan alır ve durumu ümitsiz göründüğünde bile kendini koyvermemesini sağlayan da bu inancıdır.

Her ne kadar Andy kendisini ezmeye ve akıl hastanesine yatırmaya çalışan bir sistemin içinde kapana kısılmış olsa da seyirci, onun dışarıdaki pek çok insandan daha özgür olduğu izlenimini edinir. İster iyileştirilmiş bir hapishane kütüphanesi için mücadele ediyor olsun, ister sıkı çalışılan bir günün ardından mahpus arkadaşlarına birer bira koparmak için en gaddar gardiyanlardan biriyle anlaşma yapıyor olsun, Andy hayatın daha iyi olabileceğine dair umudunu asla kaybetmez.

Esaretin Bedeli, bir insanın en berbat koşullar altında bile özsaygısına tutunabilmesinin ve insanlık dışı muamelenin karşısında bile insanlığını kazanmasının mümkün olabileceğini ileri sürer. Hapiste geçirilen süre insanları değiştirebilir ve bu değişim genellikle olumsuz yönde gerçekleşir. Andy'nin metanetini bu denli mucizevi kılan da budur.

Alıntı