Schopenahuer - delilik ve deha üzerine
Genellikle, delileri gördüğümde, ne bilgeliklerini (yani yargılama gücünü) ne de anlayışlarını kusurlu görüyorum, çünkü genellikle bir tür huzura ve kutsal davranışa sahipler ve neredeyse hepsi büyük zihinsel tatminden ve sürekli neşeden zevk alırlar. Bilgeliğin iradeyle başa çıkmak için bir aracı kalmadığında deliliğin aniden ele geçmesi değil midir? Delilik bir tür zihinsel bozukluk değil midir? Çünkü deliler neredeyse her zaman mevcut olanları yeniden tanırlar; bu yüzden anlayışları sağlamdır ve gerektiği gibi konuşur ve anlarlar, böylece hatırlamadan yargılar ve sonuçlandırırlar; o yüzden hatıralara atıfta bulunurlar; eir zihin kusurlu değil, sadece sorun geçmiş ve hata yaptıkları şeyler.
|
