Zor olan neydi? Sevmek mi yoksa sevdiğin kişinin seni sevmesi için verdiğin mücadele mi..? Onun da senin sevdiğin kadar çok sevmesini beklemek mi..?

Oysa bu sadece bir beklenti... Ummak, gerçekler bambaşkadır ama sen kendin gibi sanırsın muhatabını da.. Karşıdan gelen güzel bir söze, bir gülümsemeye imalar yüklersin.. ''Evet dersin oda beni seviyor, beni düşünüyor'' Çünkü bunları sana düşündüren yaşadığın duygu yoğunluğudur...

Çünkü sen aslında birini sevmeye değil ,sevme eyleminin kendisini seviyorsundur.. Seviyor olmak duygusu sana kendini benzersiz hissettiriyordur...

Herşeyin olduğundan farklı olduğunu hissetsen de yine de sevmeye devam edersin çünkü sevgiyi birtek ona yakıştırmışsındır.. Sevilmeye değer görmüşsündür.. Yüreğini sevmişsindir... Gülümsemesini sevmişsindir yada Bakışını... İllaki vazgeçmediğin bi özelliği olmuştur.. sen yinede sev karşılıksız olsada sevmekten vazgeçme..