Bazen dilimizin ucuna gelmeyen sözcükler vardı... içinde sakladığın gün yüzüne çıkmayan cümleler.. söylemekten çekindiğin cümleleri içinde saklarsın... bu yüzden sakladıklarımzla bir düş, bir hayal, bir yalnızlık içindeyiz.. sonra biri çıkar karşına herşeyin herkesin uzağında olan biriyle karşılaştığnda içinin bütün kilitlerini açarsın.. ozamana kadar söylemek isteyip de söyleyemediği ne varsa dile gelir.. bazen saklanan her söz, her düşünce, birinin varlığıyla hayat bulur dile gelir... beklediğin doğru kişiyi bulmuşsundur içinde sakladığın tüm sözcükler dile gelir... (insan tamamlanmamış bir cümledir... Ben yarım kalmış bir cümleydim sen tamamladın)...