Yalnızım, çünkü sen varsın.

Hayatın miadı sana kadar.

Adını andığım an anlamını yitiriyor senin dışındaki her şey.

Yokluğundan var ediyorum önce,

Sonra usul usul çoğaltıyorum seni.

Her yere serpiştiriyorum biraz.

Yürüdüğüm kaldırım,

Bindiğim otobüs,

Soluduğum hava.

Hepsi biraz sen aslında.

Rüzgar saçlarımı okşuyor arada,

İşte diyorum, burada.

Ey yâr,

Ne yapsam sana çıkıyor yollarım.

Alfabe 28 harf artık,

Sakladım adının baş harfini.

Boş ver binlerce yıllık olmasını,

Sildim haritalardan şehrini.

Şimdi bana git diyorsun.

Kalmak, kalmak kolay mı sanıyorsun.?

Yokluğun yaralarımın merhemi olmaktan çok uzak.

Elim tetikte, sensizliği menzilime bekliyorum.

Şimdi bana git diyorsun.

Yalnız ısınır mıyım sanıyorsun.?

Kar boran bahane,

Ilık bir nefesin buzu eritir biliyorsun.

Şimdi bana git diyorsun.

Kalınca sızlatır mıyım sanıyorsun.?

Her geçen gün bana benziyorsun.

Şimdi bana git diyorsun.

Git, yoksa ölemiyorum..

-Peki, gidiyorum.

Başaramadığın intiharına inat,

Başardığın cinayet olmak için sana gidiyorum.