Satır satır sev/me beni..
 

H/içlenmişsin..

Uzun uzun susup, soluk aralarında yazmışsın.

Daha önce de söylemiştim.

Mesafeleri adımlar ile ölçmüyorum ben..

Bundandır, önemi yok Araf'ın ya da Fizan'ın..

Sesini gömdüğün mısraların başucunda,

İdam ettiğin hecelerinin son nefesi oldum ben..

Büyük harfle başlayan cümlelerin küçük yürekli öznesiydim..

Farkettin..!

Mısralarını katletmen bundandı,

Hecelerini başucumda idam etmen bundan olduğu gibi..

Baksana..!

Nefesin bile noktaya kadardı..

Evet..

Rotasızdım..

Parmakların arasına alınmış kalemlerin ucundan döküldüm salkım saçak..

Sevda dediler adıma;

Silkindim, ispat ettim varlığımı onlara..

Yokluğumun arsenik tadındaki acısını benim kadar bilemezsin..

Sen kendini kendinle cezalandırmadın hiç..!

Susmuşsun..

Zamanın devinimleri arasına sıkışıp kalan akrebe, yelkovana ortak olmuşsun..

Çığlık çığlığa susmalarını eski bir dosta rastlar gibi alıyorum karşıma..

Susuyorum, susuyorsun.

Susacaklarımız bitmiyor.

Evet..

Kıymet bilmez bir şiirdim ben..

Okundukça yokluk peydahlayan..

Unutma..!

Ben, yokluğunda çoğalttım seni..

Hadi, durma..

Satır satır sev/me beni..

Sevdanı ayırıp hecelerine,

Benden yeni bir sevda türetme..

Endişelenme..!

Alkolden, sigaradan öleni gördüm de,

Sevdadan öleni görmedim daha önce..

Şiirin bitecek birazdan, kalem düşecek parmaklarının arasından.

Kapıyı vurup çıkan zaman gibi,

Durduramayacaksın bunu da..

Peki, söylüyorum..

Gerçekten duydun mu sen beni..?

Dokunabildin mi gizlerime..?

Görebildin mi daha önce kimsenin göremediğini..?

Konuşmadıkların ezberimde hala..

İşte bu yüzden..

Gerek yok artık bundan sonra konuşmana..

Umudunu kaldırıp durma ayağa..

Senin aşk bağladığın yüzük parmağını,

Ben rezerve ettim ayrılığa..

Aklımda..!

"içim içimi yiyorum , bir bilsen! "

ayrılık şiirlerinden tadımlık bir nezih mısraları dökmüşsün ortaya yine !
kavuşma bekliyorum bilesin...
ayrılığa inat, kavuşma...

yapabilir misin ?

fikrinden kavuşma cümleleri cıkar mi?
aşk ,aşk ,aşka dair hersey dökülsün bu sefer lugatında ne varsa akıt !
ayrılık cümlelerine hayranlıkla okunuyorsa aşk cümlelerin kim bilir nasıl okunur ?

emeklerine teşekkürler..

Yokluk yazdırır, aşk yaşatır derler..

Yazıyorsam yokluktandır..

Lâl olur diller yaşarken,

Unutursun bildiklerini, bozulur ezberlerin.

Tarumar olur, fethedilirsin.

Salladığın beyaz mendillerin gölgesinde,

Yeni ümitler yeşertirsin.

Ama madem ki ısmarlama bir aşk istiyorsun,

Bu da benden sana gelsin;

Mavinin rengi gibi tadı da başkadır bu şehirde. Belki de bu yüzden maviye olan zaafım en az sana olan zaafım kadar. Gözlerinin önüne serilen güzelliğin tadını çıkar sevgilim, binlerce yıllık tarihe tanıklık etmenin heyecanını hisset iliklerine kadar.

Yokluğunun koynunda sana hitaben kaleme alınan satırları şimdi gözlerinin içine bakarak fısıldamanın zamanı geldi.

Üstüme sinen kokunun tenimde bıraktığın imzaya mürekkep olduğunu biliyor musun..?

Göz kapaklarıma asılan hayalinin dokunulmazlığına inat şimdi parmaklarımın ucunda olmanın ne demek olduğunun farkında mısın..?

huuhuuvvv ! fırından cıkmış taze ekmek gibi söylenecek söz yok.
anlık cümleler, vay canına diyorum.
üstü kalsın, bu fazla geldi
bu arada teşekkür ediyorum. lugatın daim olsun ..

Emeğinize kaleminize sağlık

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] bende bir kavuşma bekliyorum ama her yeni bir başlangıçta da bir ayrılık, bir veda vardır.
Yeniye değilse bile maziye.
Emeğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] ..
Yine bir hüzün deryasına dalıp çıkardın beni.

Aşklar, kavuşmalar ısmarlıyorsunuz .)

Yapalım;

İlk fırsatta düşeriz şeker tadında mısraları.

Ruhunuz,kelamınız çok alâ. Gerçekten iç açıyorsunuz. Huzur duydum. Saygılar

Kalemine sağlık