Hz. Muhammed, çektiği sıkıntılara rağmen zaman zaman espriler ve şakalar da yapmıştır. Ancak, Allah Resûlü’nün şakalarının mutlaka gerçek bir yönü bulunurdu

15.06.2016 - 02:30|Son Güncellenme: 15.06.2016 - 02:30

[data:image/svg+xml;charset=utf-8,%3Csvg xmlns='http%3A//www][[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Bazılarına göre müslüman fazla gülmeyen, daima ölümü hatırlayarak hüzünlü duran kimsedir. Halbuki Peygamber Efendimiz çektiği onca sıkıntıya rağmen zaman zaman çevresindekileri neşelendirmiş, espriler, şakalar yapmıştır. “Ben de şaka yaparım, ancak sadece doğru olanı söylerim” buyuran Allah Resûlü’nün şakalarının mutlaka gerçek bir yönü bulunurdu. Şaka amaçlı da olsa yalanı kullanmamış ve incitici, alaycı, küçültücü şakaları benimsememiştir.

Allah Resûlü’nün çölde yaşayan Zâhir adında, çiçek gibi bir dostu vardı. Zâhir çölde yetiştirebildiği ürünleri Medine pazarında satarak geçimini sağlardı. Medine’ye her gelişinde de Resul-i Ekrem’e hediyeler takdim eder, döneceği zaman da Peygamber efendimiz, ihtiyacı olan şeylerle onun heybesini doldurur ve şöyle buyururdu: “Zâhir bizim çölümüz, biz de onun şehriyiz.” Zâhir çirkin birisi değildi ama boylu, poslu yakışıklı olduğu da söylenemezdi.



V2206 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi