Neyse Boşver
Sana dair ne hissettiğimi bilemedim hiç. Ve hâlâ ne hissetmem gerekiyor bunu da bilmiyorum. Bu başıma daha önce gelmedi.
İnsan ya sever ya da nefret eder ya. Bende bunlar yok.
Kanımın kanına aktığı doğru, seni düşündüğüm de doğru.
Ve değer verdim bu da doğru. Ama ötesi yok. Çünkü benim de sende "ötem yoktu."

Ben, netliği severim hep. Böyle arada derede kaldıkça öfkelendim.
Öfkem ne sana ne kendime, direkt durumaydı hep.

En kötüsü de anlaşılmamaktı. Hoş ben de kendimi anlamıyordum zaten.

Bak mesela bu yazdıklarım da anlaşılmaz.
Başı sonu belirsiz hatta yazıldıktan sonra hiç yazılmamış kadar anlamsız.

Tıpkı bizim gibi değil mi sence de?
Buna cevap vermezsin. Sen sana atılan kurşun sana değip geçse yaralasa ses etmezsin.
Ben yara alsam yine ses etmezsin.
Bazı suskunlukların öldürüyor.
Bazı sözlerin ise hayat vermekten çok uzak.

Neyse boşver..