kavrayamıyordu
bir yol olmalıydı sonu kavşaktan geçmeyen
oysa her adım kavşağaydı...

bahsedilen kişiler ve her uyku sonunda bir nefes
böyle söylenmemişti
bir farkı olmalıydı her uyanışın...

sarı
kara
buğday...

her yudumda cılız bir duman
her adımda bir ruh kaybolan
her göz yuvası kadar görüyor
her akıl zulası kadar biliyor
her idrak kabı kadar yoğuruyor...

yanlış anlatılmış kahramanları
varlığını kendinden bir adım geriden sürükleyen
umuda bambaşka ülkeler olmuş
gölgeleri bile yorulup oturmuş bir köşeye
gölgesiz gezinir durur başkentsiz
yenik şehrin vatansız çocukları...

can-i