öyle kolay değildi nefes almak rüyada
öyle kolay değil bak eller var boğazımda
zihnim ve ben çarpışıp patlarken şafağında
öyle kolay değildi yok olmak varlığında...

şimdi bu saf döngüyü kaosa sürükleyen
şimdi kaç ölü vardır bu hayata kükreyen
düşünemem
yak beni akılsız cehennemde
şimdi kaç bin zebani ateşi körükleyen
öyle kolay değil mi kuşlar var kursağımda...

eğer büyükse zat-ı rahmetin gazabından
kurtar beni yeterse gücün koştuğum azabından
acı çektirmeye bana kesilmişse o hükmün
aklım elimde değil benliğimle kördüğüm
ruhum kabımda değil dehşetindir gördüğüm
şu an olur gelirim kaçmadım hesabından
demir parmaklıklarla örülü zamanından
sökülmüş bir ruh olup aşıp ihtişamından...

can-i