susma ey üstünde yürüdüğüm
kinli vücudunu kaldır yukarı
dehşet saçan köklerinde su mu eksildi
susma ey altına giremediğim...

tut yakasından zincirini savursun
artık gün bulsun yemleri uçuşların
kürek atar gibi eşkıyaları
tut sadrından yakalayıp ardını...

çifter çifter soluyor kemikleri
tıpkı kaçışlar gibi ölüme mızrak kala
tut
kaldır ayağa çırp tozunu
silkele ağırlığından zırhını
sayıklar milyonların geçmişini
milyarların yaşını
sövüşleri...

ya da
cengini gürültüsünü
giderek daha da yalnızlaşsın
anlamasınlar
çürüsün
çekme örtüsünü...

can-i