Gözümden akan tek damlanın hesabı yok
Ilık ılık süzülen mutluluğun, son çağrısı bu
Soğuk odaya sıkışmış kalbim üşür sensiz, titretir her atışta
Gülmek sana yakışmıyor dedi bana baktığım her ayna!

Sensiz doğan güneşi,
İzlemek haram bana
Bizsiz açan çiçeğin
Kokusu yavan bana

Solan sayfalara mahkum artık gülüşün
Okumaktan bıkmayacağım o sayfalarda kaldı hepsi,
Gözümden yaş süzülür, düşer o sayfalara
Acaba kalbin hisseder mi? Bendeki sönüşü tam ortasında?

Ben kimim diyorum, vasfım ne?
Ben bir israf mıyım? Ben kimeyim?
Sana ilk attığım ürkek adımlarda anlamıştım,
Bu kader hiç gülmeyecek bana...

En çok sesini unutamıyorum, hem de aşkını haykırırken
Hayır, en çok gözünü unutamıyorum, nereye daldığı malumken..
En çok sevmeni sevdim senin ben, incitmeden, nazikçe olan
İnsanı en çok sevdiği değil mi, üzen, parçalayan?

İçimde kopan bir parçasın sen,
Uçurumdan aşağı doğru düşen
Hayat tek eyleme sığdı sensiz,
Nefes al; nefes ver...