İnsan Kalabilmek..
 

İnsan kalabilmek ..


Hepimiz doğarken tertemiz doğuyoruz.. İçimizde sevgi yeşeriyor en başta.. Anne sevgisi ile başlayıp etrafa doğru genişleyen bir sevgi.. Bir bebek düşünün nerede karşılaşırsanız karşılaşın, azıcık gözlerine bakıp gülümsemeniz yeterlidir ,o mini minnacık ağzını açıp size kocaman gülümsemesi ve ışıl ışıl bakması için...

Büyüdükçe yaşadığı evin içindeki tavır , duygu , davranış durumlarına göre şekillenir ve o sevgi yumağı bebek gittikçe değişmeye başlar ve şanslıysa sevgi dolu , kendini güvende hissettiği , önemsendiği, fikirlerine değer verildiği bir aile ortamında büyür.. Dikkat edin katiller, hırsızlar ve kötü insanlar incelendiğinde mutlak aile yapısında ters giden bir aksaklık olduğunu görürüz..
Ya yok sayılmıştır, ya kendine olan güven duygusu gelişmemiştir, ya bölünmüş ve sağlıksız anne baba ilişkisi içinde büyümüştür, ya aşırı ilgi ile bağımlı hale getirilmiştir vs.. Daha pek çok neden görürüz çocukluğunda.. Psikologların da dilimizde komiklik derecesinde klişeleşen ''Çocukluğuna inmeliyiz'' sözü de aslında tam da bunu göstermektedir..

Aile toplumun temeli derken laf olarak dilimize pelesenk olmuş ama uygulamada hiç de üzerinde durulmayan bir olgu maalesef.. Çocukluğunda sevgisiz, güvensiz, adalet duygusu olmadan büyüyen bu çocuklarımız yetişkin bir birey olduğunda ise toplumun gözle görülmeyen kanayan yaraları oluveriyorlar.. Uygun ortamını bulduklarında da kendilerini göstermekten geri durmuyorlar maalesef..

Bu tip takıntılı ve saplantılı bireyler sanmayın ki eğitimsiz ve cahil kişiler.. Belki de en zararsızı bunlar olurdu.. Asıl eğitimli, takım elbiseli ve güzel kamufle olmuşları tehlikelidir.. İnsan kalabilmeyi ve insan kalabilmenin en temeli olan edep ve haya yı yok sayıyorlar...
Edep ve haya sahibi kişi kendine, çevresine ve doğaya saygılıdır. Kendi özü ve özelini koruduğu gibi , başkalarının özü ve özelini de korur. Utanma duygusu olduğu için örnek bir ahlak abidesidir.
Edep ve haya varsa hayat da vardır.

Kendimizden kaçarak, kalabalıklara karışarak, sorgulama ve irademizi yok sayarak insan kalamayız.. İnsan olmak hele de insan kalabilmek belki de hayattaki en zor yolculuğumuz...

İyi bir insanım demek çok iddialı olacak ama bunun için çabalamaktayım diyebilmek bile insan kalabilmenin bir göstergesidir benim nezdimde..

İnsan kalabilmemiz umuduyla...

Biliyormusun ablacığım insan kalabilmek için okadar çok çabalıyorum ki,insanlardan uzak durmakta buluyorum çareyi yani insan kılıklı mahluklardan çok kötü ruh var çok karaktersiz ruh var çok aç ruh var korkuyorum o ruhlardan birine donusmekten, çabalıyorum insan kalabilmek için.... Emeğine sağlık :opucuk:

O kadar haklısın ki.. Cümlenin altına imzamı atarım yani.. Ama çabamızdan vazgeçmemek en başta kendimize , sonrasında da doğaya, hayvanlara ve diğer insanlara karşı en büyük sorumluluğumuz canım.. Okuyan yüreğine sağlık:snsz:

Kalemine yüreğine sağlık cnm :pink:

Okuyan yüreğine sağlık @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] ım:snsz:

Rahmetli Neşet Ertaş `n dediği gibi İnsan olan, insan gibi ölse, keşke insan gibi yaşasa... @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] ne güzel ayrıntılı anlatmışsın artık dönem çok kötü okudum okudum şu ablamız gibi cevap veresim geldi..

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]

İnsan olmayı başaramayanlara gelsin. Camışla..

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] kardeşim, çok güldüm ablama, nasıl doğal güzel ifade etmiş işte ))

Okuyan yüreğine sağlık canım benim:yildiz:

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] kalemine, güzel yüreğine sağlık canım çok güzel anlatmışsın. :pink:

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] m okuyan o güzel yüreğine sağlık canım teşekkür ederim:pink: