İsimsiz Hikayemin Devamı..

Kantinde çıkıp arkadaşları ile otobüs durağına yürürken dayanamayıp heyecan içinde olup bitenleri , hissettiklerini bir çırpıda anlatıverdi kızlara.. İlk tepki Suna'dan gelmişti:

- Ayy hiç yakışıklı değil kapkara bir şey be, nesini beğendin ? Hiç tipim değil.. Bak Serkan öyle mi...''

Serkan Suna'nın platonik aşkı asistan çocuktu.. İri yarı hafif kilolu ,sarışıma yakın kumral, saçlarının önü açılmış genç..
Arkadaşının sözleri üzerine gözünün önüne getirdiği Serkan'ı düşününce mimikleri hoşnutsuzlukla istemsizce hareket etti.. Leyla arkadaşının ifadesine benzer bir memnuniyetsizlikle her zamanki o coşkulu, abartılı el kol hareketleriyle önlerine geçerek

- Suna yaa asıl sen ne buluyorsun o çocukta ben de bunu anlamıyorum. Hiç çekmiyor beni..
deyince arkadaşının tavrına kızan Suna atıldı:
-Kızım seni çekmesin beni çekiyor ya yeter.. Hayatımda gördüğüm en karizmatik adam.. Üstelik öğretim görevlisi adayı.. Senin sincap kılıklıyı da biliyoruz.
Arkadaşının eleştirisine yükselen Leyla:

-Sincap olsun ben çok seviyorum onun o hallerini.. Çok sempatik üstelik..
Sincap dedikleri çocuk da Leyla'nın platonik aşkı idi.. Henüz ismini öğrenemedikleri için hepsinin platoniklerine bir isim takmışlardı.. Adının sonradan Uğur olduğunu öğrenecekleri Sincap; hareketli sempatik ,masadan masaya dolaşan arkadaşları arasında çok popüler olduğu anlaşılan başka bölümden bir çocuktu.. Ufak tefek oluşu, çok konuşkan ve sosyalliği ona sincap ismini vermelerinde etken olmuştu.

İki arkadaşının yine platonikler yüzünden birbirlerine gireceğini hisseden Gülay ,her zamanki gibi yine paratoner gibi araya girdi hemen:

-Yeter ama başlamayın yine.. Konumuz şuan benimki.. Hepimizin aynı tiplerden hoşlanacağını düşünmek asıl garip olurdu.. Size göre yakışıklı yada çekici olmayabilir ama benim aklım başımdan gitti size o kadar söyleyeyim.. Ben hayatımda ilk defa biri için böyle hissediyorum kızım.. Bu aşk değil de ne!!

Suna memnuniyetsiz bir ifade ile:

-Aman tamam.. Madem etkiledi seni.. yarından itibaren başlarız çalışmalara.. Kızlar çok şaşıracaklar duyunca.. tek boştaki sendin..
Leyla arkadaşının sözlerini başıyla onaylayarak söze girdi:

-Evet hem de çok.. Ama bu duruma Memo çok üzülecek.. Hareminin son kalesini de kaybettiğini öğrenmek hiç hoşuna gitmeyecek...

Sohbet ederken durağa gelmişlerdi bile.. Koşarak hareket etmek üzere olan otobüse son anda yetiştiler..
Yurdun kapısından içeri girerken yine aralarında hararetli bir sohbete dalmışlardı. Emin abileri onların girişini görünce;

-Ooo bakın hele kimler teşrif etmiş, yedi belalıların en belalı üçlüsü...Erkencisiniz kızlar...
Suna:
-Erken gelmeye biz de çok meraklı değiliz Emin abicim de ay sonu malum.. Tamamen duygusal..
diyerek baş ve işaret parmağını birbirine sürterek para işareti yaptı.

Emin bey yurt güvenliklerinden en sevdikleri görevli idi. Onların ufak tefek kaçamaklarına, yurdun katı kurallarını ihlal etmelerine göz yuman, az esneklik gösteren tek kişiydi çünkü... Onunla aralarını iyi tutmak olmazsa olmaz bir kuraldı.. Bu onlara Fransa kapitülasyonları gibi bir çok imtiyaz sağlamaktaydı..
Leyla Emin Bey'in durduğu danışma bankosuna yaslanıp elindeki kitapları önüne bırakarak;
- Emin abi bizim kızlardan haberin var mı? Geldiler mi?
-Sarışınla değişik kantine indi.. Diğer iki elitten haberim yok.. Ben 15:00 de aldım görevi. Öncesini bilemem..

Gülay ve Suna direk alt kata kantine yöneldiler, Leyla da kitaplarını alıp yetişmek için hızlıca peşlerinden koşturdu.






-

__________________