IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi - Henüz Bir İsim Bulamadım.. Gelişine..

Kampüsün kantini her zaman ki gibi tıklım tıklımdı.. Sigara dumanlarından tam bir kahvehane havasındaydı.. Gürültüden kimse yanındakinin ne dediğini bile duyamıyor bağıra çağıra konuşmalar sürüp gidiyordu. Masalar da boş yer bulamadığı için pencere önündeki kalorifere tünemiş, gözleri kantin kapısına dikilmiş, sabırsızlıkla arkadaşlarının o kapıdan girişini beklemekteydi.. Sıkkınlıkla arada saatine bakıyor, zaman geçmek bilmiyordu..

Tam bu bıkkın ruh halindeyken gördü onu.. Kapıda durmuş arkadaşlarını bulmak amacıyla kantine göz gezdirmekteydi.. Uzun boylu, esmer, yanık tenli , saçlar arkaya taranmış.. İlk düşündüğü ‘’Aman Allah’ım bu ne yakışıklılık’’ oldu.. İçine giydiği beyaz boğazlı kazak ten rengini hepten ortaya çıkarmış ve onu göz alıcı bir hava katmıştı.. Kendisini baştan aşağı onu süzerken buldu.. Bu yaşına kadar kimsenin onu böyle görür görmez etkilediği ve gözlerini alamayacak duruma düşürdüğü hiç olmamıştı. İçinden ‘’ Çek gözlerini adamın üstünden rezil olacaksın ‘’ diyor ama asla çekemiyordu bakışlarını.. Kitlenmişti adeta.. O an ağzının da bir karış açık olduğuna yemin edebilirdi ..

Yakışıklı kantini gözlerini taramaya devam ederken bir anda göz göze gelmişlerdi.. Artık nasıl bir dikkatle adama bakıyorsa , dikkatini çekmişti ve kısa bir anlığına olsa da karşılıklı bakışmışlardı.. Gözleri üzerinde hissettiği an kendini çırılçıplak hissedip direk bakışlarını kaçırmış ve kıpkırmızı olmuştu. Elinde tuttuğu oralet bardağına odaklanmıştı.. Kafasını kaldırıp tekrardan onu görmek için içinde hissettiği o bastırılmaz isteğe direnerek birkaç dakika bekledi.. Sonunda pes edip kaldırdı bakışını ve direk kapıya doğru ürkek bir bakış attı.. Yoktu.. Yüzünün düştüğünü ve telaşlandığını hissediyordu.. Hızlıca masalarda gezdirmeye başladı bakışlarını.. Hayır.. yoktu...’’Acaba beynimin bana ufak bir oyunu muydu? ‘’ diye geçirdi ve telaşlı aynı zamanda kaygılı bakışlarını karşıya çevirdiği an şoke oldu.. Yakışıklı gelmiş tam karşı pencerenin önündeki kalorifere tam karşısına tıpkı onun gibi oturmuş ve gözlerini ona dikmiş bakıyordu. Yüzünün alev alev yandığını, midesine bir kramp girdiğini ve kulaklarına kadar kızardığını görmese de biliyordu.. Kafasını deve kuşu gibi yere doğru eğip bakışlarını zemine sabitledi.. Bırak karşıya bakmayı kaldırıp yan tarafa dahi bakamıyordu. İçinde deli gibi bakma isteği , hala orda olup olmadığını ve bakıp bakmadığını görme dürtüsü ile ‘’ rezil oldum’’ duygusu çarpışıp duruyordu..

Ne kadar süre bu halde kaldı bilmiyordu ama arkadaşlarının sesini duyduğuna daha önce hiç bu kadar sevindiğini hatırlamıyordu.. Arkadaşları gelince bir cesaret kafasını kaldırmış , karşıya hiç bakmaksızın onlarla sohbete başlamıştı. Ayakta duran arkadaşının ona doğru eğilerek : ‘’Sakın bakma hemen, çaktırma , karşı petekteki çocuk gözleri ile resmen seni yiyor’’ diyerek kıkırdaması ile birlikte içinde oluşan mutluluğun bir tarifi yoktu.. ’'’Gitmemiş, hala orda’’ düşüncesi ayaklarını yerden kesmişti adeta... Diğer arkadaşının sabırsızca :’’ Ay bırakın şimdi onu , geç kalıyoruz , çıkalım hadii’’ demesi üzerine istemeye istemeye petekten kalkıp kitaplarını aldı ve son bir kaçamak bakış attı karşı kalorifere...Yakışıklı hafif bir gülümseme ile ona karşılık verince yine utancından kızarmasına engel olamadı ve kaçar gibi kapıya doğru yöneldi..