Uzaklaşamıyorum yine dalıp gittiğim yerlerden.
Mavi bakışına sarışın bir güneş,
bir çift göz ve özlemlerime ufuk çizgili bir kısıtlama. .
Saçların savrulsada, çıksa yola kokun diye beklerim rüzgarı.
Hiç bir kaçış çözüm değil,
uzaklar, yalnız kalmaya sadece bir aldanış.
Kimileri belirginken, birileri gölgesi olurmuş beyazın.
Yani mürekkebin, kırmızısıymış sevda. .
Ellerini iki yana açıp, ne kadar sevdiğini,
kocaman göstermekle dönmüyor dünya.
Fısıl fısıl çağırırken canının son dediği baharını,
yarısı yanında değilken, kısaca sen olmayınca,
ayak seslerini duyduğum, düşmanımca çöker oldu karanlık.
Bazen konuşmak boş,
susmak, çoktan daha fazla.
Adını boyayan mürekkebin, kırmızısıymış sevda. . .