Huzura eriyor bedenim
Arsız bir rüzgar alıyor beni
O an klişeleşmiş bir acıdaydım
Suskundum,susturulmuştum.
Durgundum dağıtmıştı hayat beni
Sessizdim,yorulmuştum.
Artık ağlamaktan da bıkmıştım.
Gözlerim huzura eriyor.
Soğuktu ellerim
Ruh gitmeye karar vermişti çoktan.
Yok olmuştum kendi içimde
Seni beklerim beklerimde
Sen ruhunda
Bedeninde
Kendinde değildin kısaca.
Gözlerinin parlaklığı yoktu.
Ölmüştün sende kendi içinde
Ölmüştüm
Ölmüştün
Katiliydik ilkbaharımızın
Katiliydik huzurumuzun.