Beni neden sevdiğini hatırla ne olur..


Sorun değil, gerçekten. Ben de herkesin yaptığı gibi elimde tutmayı en çok istediğim şeyi kaybettim. Sokaklarda benim gibi binlerce insan var. Katlanmak zorunda olduğum bu üzüntüye daha önce çekmiş ve hala çekmekte olanlar gibi sürekli yalnızlıktan şikayet edeceğim. Üzülüp uykusuz kalacağım, beni benim durumumda olanlar bile asla anlamayacak. Bazen bunu değiştirebilmek için her şeyi yapabilirim diyorum. İşe yaramayacağını bildiğim onlarca plan yapıyorum. Yanılmıyorum. Bilmeni istediğim tek bir şey var. Böylesi bir yalnızlık ve canımı yakan bu derin sızıyı bana yaşatan kişi sen olduğun için teşekkür ediyorum. Çünkü bazen yaşadıklarına değmiyor yaşatan..
sen değiyorsun, içime, ruhuma..




Mümkünmüş kalbi olmayanın yaşamını sürdürebilmesi.
Sende gördük..
Sensiz yaşayamam derdin,
Seni de gördük..





Aşk bir göğüs hastalığıdır.Mantıklı olmayı başarabilirseniz..
Geçer..




İnsan değişir, bu doğasında var. Şöyle bir bakınca, dün yanımızda olanların isimlerinin bugün aklımızda olmaması gayet olası iken, dün kalbinde olduklarımızın bugün umurunda olmamamız neden şaşırtıcı olsun. Değil mi, mantıklı düşününce durumun özeti oldukça anlaşılır. Ya kalp, o düşünmez ki, o sever, yanında ister, özler ve bütün bunları yapıyorken hiç bir mantıklı açıklamaya kulak asmaz, asamaz. Bizi insan yapan bu duygular bir başkasına böylesi yoğunlaşmışken kendimiz kalmamız mümkün mü? Değil.. İşte bu yüzden kalbimde biri var iken başımdan giden aklımın kusuruna bakmasın dünya. Ben bütün hatalarımı aşıkken yaptım, kusurum bu iken sığamamışsam hala hiç bir kalbe, tutamamışsam hiç bir eli, kendi adıma değil, kalbim adına özür diliyorum. Kırık kalbimi ve aşkla gelecek mutluluğumu zamana bırakıyorum, beni seven ondan alır..




Belki ben hiç bir zaman tam olarak mutlu olamayacağım ama sende hiç bir zaman ne kaybettiğini bilmeyeceksin. Sürekli olarak sende eksik olduğunu düşündüğün şeyi ararken her seferinde sana sunulan yetersizliklerin için kaybolacaksın. Yıllar sonra bir gün ben nerede hata yaptım diye düşündüğünde, aklına bile gelmeyeceğim çıkmadığın için girdiğin kalplerin koynundan..Şimdilik "iyi ki varsın " de sarıldıklarına. cehennem yalnızlığını tattırdıklarında sana..
görüşürüz..




İyileşmesi mümkün olmayan bir hastalık gibi taşıyorum seni içimde. Ne iyileştirirsin beni, ne de öldürürsün bu gidişle...