Aglayan sen uzaklarda bir yerde
sen yüreğimde ...
yüreğimin gitmediği şehrinde...

bense kırgın ve dargın....
bir yanı ıslak
ve eksik
ağlayan şiirler yazıyorum sana..
kalmışken gerinde........
Yutkunuşumda boğuyorum hıçkırıklarımı....
yüreğimin vurgun yemiş yerinde....

sis çöküyor gidişinle şehrine..
mezarım oluyor şehrin..
.kapanıyor gözleri...
sönüyor ışıkları...çöküyor üzerime...
karanlık parselliyor gecemi....
karanlık parselerken gecemi....
dışarda umursamaz bir rüzgar..
sensizliğe kayan bir akşam....
sense bırakıpta beni olmadığın şehrinde...
düğümleyip gözlerime son bakışı..
usulca yağan bir yağmur...
ve seni almış bir fırtına..
kapılmışsın rüzgarına ...
gidiyorsun...
gidiyorsun uçurumun kollarına....

bense kal diyemiyorum sana....
kal öylece..
bir kac dakka...
sessizce..
yada gitme...


dokunma diyemiyorum sana....
dokunma gözlerime ...
gözlerimde kalan bir kac damla ömrüne..

yüreğime attığım haykırışlar...
faydası yok yalvarışlar...
söyleyemediklerim dilimde kayıp..
hayata yenilmiş duygular....
susuyorum...
ecelim tutmuş elimi..
sus vurmuş dilimi...
bense yeraltında
müstakil topraklara kuruyorum evimi..
toprak sarıyor bedenimi...
üşüyorum


oysa ben üşümem vefasız ...ben üşümem biliyorsun....üşüyorsam eger ya sen gidiyorsun ..ya ben ölüyorum ...biliyorsun....