Acimsi bir tat veriyor yalnizlik tum vucuduma dagilirken hissedebiliyorum..
Yorgun bitkin halsiz halimi gorebiliyorum kendimde.
Ne kadar yalnizperest bir gonul beslemisim icimde ne kadar aciperest bir yurek..
Bir yudumda benligimi dökebiliyorum akan yaslarimin icerisine bir yudumla ömrüme kiyabiliyorum ...




Kalem konusma sirasi yine dondu geldi sana .
Onca zamana inat siirsiz kalmak istemisdim kendimce dalmamak hayallerime.
'sen' gecmemesi icin her satirda kendime direnmelerim dayanmisdi kapima.
Boykot ediyorduk seni ve hayellerimi sana adadigim onca siirleri .
" hayir hayir hayir " diye sayiklayip duruyorduk Yalnizligimla
Baksana her bir kelime tuz basiyor yaralarima .
Yaziyor icimi parcaliyor ve siirden sonra hayat her zamanki temposunda devam ediyor. .
En cok siirlerim can yakiyor be kalem en cok sana elim dusdugu an kendimi birakiyorum gonul sizimin akisina.
Ne kadar sen'cil bir kalemim var senin cikarlarin ugruna bir sevdayi allak bullak etmenin sevincini yasiyorum gonulden kagida aktarilanlarla . .
Ve bilmiyorsun icimde koca bir yangin alev tutmus kavuruyor yuregimi .. Icimde bir dev sensizlik harap ediyor bAskentimi. .
Fakirhane gonlumun tek hazinesi sen'din diye fisildiyor sol tarafim. Seytan ugrasiyor benimle . Git " sev " de diyor git " saril " ona .
Ama ben uymuyorum be kalem ne zaman alsam seni elime bir düsüs bir cikis.
Ve anca ve ancak seni siirlerde bitirebiliyorum... Her bir kelimeden sonra seni ucurumlara atiyorum.
Noktalama isaretleri oluyorsun ya hani bazen . Nokta Uc nokta unlem soru isaretlerim.. Hepsinden yine bir "sensizlik" cikartiyorum..
Seni katre katre satirlarimin arasinda naksedebiliyorum gercekte yokmussun gibi hic benim olmamissin gibi..
Hep satir aralarinda bir noktalama isareti gibi kaliyorsun. Bazi gunler Unlem oluyorsun beni sarsdikca sarsan .. Ucurumlara iten.
Bazen ise bir uc nokta(...) Ozlemimi gurbetimi lime lime satir aralarina dolduran doldukca tasan bir sel oluyorsun gonlumde.
Bazen eksi eksenim oluyorsun en zit hareketlerinle yuregime yuregime dokunuyorsun cekiyorum ellerimi ellerinden ..
D o k u n u y o r s u n ; yuregime ....
Ve ben seni anca ve ancak siirlerimde y i t i r e b i l i y o r u m .
Sana uzandikca benden kacan bir yâr oluyorsun Hasret'lik en yalin haliyle dokunurken yuregimize biz gurbetlige teslim ediyoruz yuregimizi.
Irak oluyorsun sen bana binlerce mil uzagimda ..
Hep satir aralarinda kaliyorsun hep mecazi anlamlar tasiyorsun yuregimin en isyanli tarafinda.
Baksana sükût dayandi yine kapimizda ben seni satir aralarinda bitirmekle mesgulum o zamanlarda.
Ama sükût'ta fayda vermiyor sensizligimin sizisina.
Diyorum ya seni anca ve ancak ; yazdiklarimla gecistiriyorum ...
Ey kalem ; yillanan bir sevdayi yurekden silmek ne kadar dogru olur bilmiyorum.
Ama seytana ait olan butun kelimeleri bir poset'e saklayip bir sandiga sakliyorum bir huzunlu ayaz esip geciyor yuregimden.
Zaman eskidikce ; sen'i de ben'i de herkezlestiriyor bu Acili isyan...
Eski hâlim yok be eski ben'den de haber yok inan.
Sevda almis basini ilerliyor sol tarafimdaki cikmaz yanlarindan.
Ne yana donsem ayni yalnizlik ayni yoksunluk cemberi.
Satirlarda bile bitmeyen o yurekden nasil silinir be kalem .
Hayallerime sen varken Soyle " hayalimdeki sen" cok mu uzaksin bana ?.


Sus be ey kalem.
Kagida dokundugun vakit kendini kaybeder oldun.
Simdi bak ne o yaninda nede satir aralarinda.
Sen sus be ey gonul-u lisan.
Susdur icimdekileri. Bir sus kondur gecmisime.
Bitsin icimdeki "sensizlik" kelami . Bitsin..