Saat sabahın beşi
Yine kendimi sende buluyorum.
Sonra gidişin geliyor aklıma
Ve tüm sevinçlerim hüzne bürünüyor.
Bir zamanlar benim olan ellerin,...
Şimdi kimleri sarıyor?
Ne tuhaf değil mi
Hep büyü derdin bana,
oysa ben en çocuksu yanımla severdim seni.
Şimdi sana gelmek, senden gitmekten daha zor!
Her gece seni unutmak için kararlar alıyorum ama yine sabahları o çekilmez sızıyla uyanıyorum.
Olmuyor...
Çünkü ben seni hala seviyorum...
Seve seve vazgeçmek canımı acıtıyor.
Ve bazı acılar insanı acıta acıta büyütüyor.
Büyüdüm acınla. Şimdi sen başka düşlerdeyken
Belki de başkalarıyla gülerken
Ben senin için ağlıyorum
Söyle vicdanın rahat mı?
Başını yastığa koyduğunda
Sahiden rahat uyuyor musun? Ben bilirdim bencil olduğunu da
nankör olduğunu bilmezdim!
İnsanın canını en çok sevdiği acıtırmış
Bunu da öğrettin ya
Canın sağ olsun.!
Canın sağ olsun...