Değme hasretime şimdi ,"AşK AşK" diye atarken yürek...



Görülmemiş bir düş saklar yollar, kıvrımlarına doladığı canı çekilesi umutlarda...Kaç gitme düşü kurulmuşsa yol üstü hanlarda, o kadar umut eksiltildi ağır gelen yol azığından...


Her virajında bir umut, terkedilirken göz istasyonunda, düşe kalmanın mahmurluğu daha da ağır gelirdi terkedilen umudun boş kalmış koltuğunda...


Yinede yol bitmezdi, bitirilmezdi makiniste peşkeş çekilmiş üç beş umut hatırına...Biraz daha sürsün, az daha düşülsün diye umuda terkine dahi razı gelinirdi zamanla...


Hasret işli, ev yapımı bir dilim ekmeğin kokusuna sinmiş, milyon insan umudu takılırken boğaza, aşk elinden sunulmuş bir bardak su yetişirdi imdada her yolculuk molasında...


Aşka kavuşmaların öyküsüdür aslında, yollara düşüren hasret hasret çarpan yüreğin tek arzusu...Ve tek tutkusu...
Aşık olabilmek, aşkta kalabilmek zamanın hiçbirşeyi iplemediği bir anına sıkı sıkıya atılmış bir düğüm olarak kalmak dileğiydi kurda, kuşa yoldaş olma arzusu...
Ki; Aşk olmalıydı hep, her yola düşmüş ruhun tek şaşmaz rotası...


Kuşlarla söyleşmek, yapraklarla dans etmek, karıncayla ter dökmek, kurtla ava düşmek, kuzuyla kuzu kuzu bekleşmek, atla dolu dizgin göklere yükselmek, gülle bülbüle serzenişi sevda sevda işlemek, lalelerle lalezara döşenmek ve geceye düşmek apansız ...
Milyonlarca yıldıza kurulmuş göksel hamaklarda düşmeden düşlere uzanmak....


Hepsi Aşk işte...Aşka dair ne varsa yer gök arasında, sana bağışlıyorum aşkımızın hatrına....



Değme hasretime şimdi...
Aşk elimden tutmuş sana getirmek için yol açıyor ,ruhuma.....


Yol yol ....geliyorum sana...
Azığım ve yoldaşım yine umut,sol yanımda