Ne gitmeler tüketebilir sensizliği, Ne bekleyişler getirir seni bana...


Bir hüzün türküsüdür durmadan çalan, bir ayrılıktır durmadan kanayan...


Kalem ağlar, yürek ağlar, göz ağlar.. Ağlayışlara tercümandır parmaklar... Yazar...Yazar...Yazar... Hiç durmadan, bıkmadan seni yazar...


Kalemin, gözyaşların durağıdır parmaklar... Parmaklar şahittir ağlayışlara...


İki yitik sevda... İki parça can...
​

...HANİ GİTTİNYA.neden gittin neden....Gel ağladığımda mendilim,güldüğümde kahkaham ol.Susadığımda suyum,uyuduğumda rüyam,soluksuz kaldığımda nefesim,sustuğumda sesim ol.


​

Soluğunu rüzgar bakışını bahar eyle,gel bakışı harelim.Hersabah alnımdan öperek uyandır beni.Gel koy başını göğsümün üstüne gülümse,gülümseki gülüşün derman olsun yaralarıma,üşümüş kirpiklerime can olsun.Gel ört sesini sesimin bitmeyen yalnızlığına bitsin bu bitmeyen hasret.