![]() |
| | #1 |
| [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...] Uzunca bir süre uğramadım içimdeki bu harabeye.. Her yer karanlık , anı tozları kaplamış durulmaz halde.. Silip süpüreyim desen kalacak tuttuğun herşey elinde.. Dokunmasam nereye kadar hapis kalacaklar içimde.. Özlediğim bir çocukluk var mı? Onu dahi bilemiyorum.. Sanki hep büyük kalmışımda , her an sırtıma yük yüklüyorum.. Zoruma gitmez hiç bir dert tasa , aşılamaz değildir setler duvarlar.. Beni durduran tek şeydir , O da harap edilmiş çocuksu umutlar.. Söylesene.. Bir insanın nasıl içi çeker hayalleri söndürmeye? Vicdanı yokmudur Yoksa? şimdi hangi gereksiz nöbette.. İçini çeke çeke baka kalırsa gözleri , bu hesap ancak görülür mahşerde.. O vakit Ne senin gücün yeter ne de bir zalimin gücü hepiniz acizsiniz işte.. Duymasam diyorum , görmesem ya hiçbirşeyi.., uykularım kaçıyor.. Bir nefese dahi tahamülüm yok , Yalnızlık bile bazen tek başına bana yük oluyor. Uzaklara baktıkça , gözlerim yavaş yavaş dalıyor.. Gör ki.. Gör ki bir insanlık uğruna kimler karanlıkta kalıyor.. 👍 6
________________ | |
| |
| Şu Anda Bu Makale Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
| |