Gecenin Sessizliği
Dışarıda bir gariplik var
Saatler yorgun ve suskun kalmış,
Kuşlar derin sessizlikte iz sürüyor.
Hiç kıpırdamayan deniz,
Oynaşmayan dalgalar var.
Üzeri şeffaf bir örtüyle kapanmış sanki.
Kurt ulumaları sessizliği yarıyor,
Dağların ardından nakarat yaparak.
Güneş uykuya doymuyor sanki,
Oysa göğün ağarmak vakti geldi de geçiyor.
Şafak sabırsızca zamanı sorgularken,
Işığını göstermeyen güneş,
İsrarla doğmak istemiyor.
Zaman susmuş, vakit susmuş.
Kapanıyor sesim dışarıya.
Kendim nefesimle bir arada,
Geçmiş zaman akıyor gözlerimden,
İz sürüp giden derinlikler oluşuyor,
Bir vaktin, bir zamanın, bir a'nın eşliğinde.
Yol alıyorum ışığın yokluğunda,
Her gidişin bir dönüşüne varırken,
Gün doğumu sessizliğine ulaşıyorum.
Uzun gecelerin sabahlarını beklerken,
Özlenen vaktin zamanına varılıyor.
Ulaşıyor,deniz hırçın dalgalarına,
Zaman vuruyor gökyüzüne tokmağını.
Bir nefes bir can doğuyor uyandığımız sabaha.