Üşüdü Avucumda An

O pelerinli gecenin özgür bakışları özlediğim
Gençliğini ardında bırakan insanların hüznü
Özgür seyirlerle kendimizden geçtiğimiz anlar
Usumuzun yapışkan sarsılışları sözünü ettiğim

Yenilgiler besler tohumu, çiçekte üşür bazen arı
Irmaklar yalın bir sessizliği taşır, düş saklar ölümü
Hangi bozgunun nidasıdır, susatır özü yangınlar
Susadım yalnızlığa, ahir bir zehirdir aşka serptiğim

Gizlerimi parçalar yalnızlık, karanlıktır seslendiğim
Eridi heybemde uykular, dağlar ezberledi türkümü
Mor saksıda yetiştirdim ben aşkı, kıskandı baharlar
Büyüdü hasret, ağıtla zulümdür söylediğim

Ülkümde aykırı bir orman, hazin nida kimsesizliğim
Karıştım sarı sulara, zehirle mayaladım kimi ölümü
Alır götürür beni şiirler...
Üşüdü avucumda an, hayalmiş asırlardır beklediğim

Başak