90’lar: Bir Kasetin İçine Sığan Duygular

Geri sarılan kasetler gibi…
Her şey biraz eksik, biraz bulanık ama çok daha gerçekti.
Mesajlar telefonlara değil, kalplere düşerdi.
Bir “alo”nun içinde özlem, bir bakışta vefa saklıydı.

Sokaklar daha sessizdi belki, ama içimiz daha gürültülüydü.
Sezen’in bir dizesiyle ağlanır, Tarkan’la umutlanırdık.
Ayrılıklar mektupla yaşanır, vedalar bir şarkının son notasına gizlenirdi.

O yıllarda zaman yavaş akardı.
Bir şarkı baştan sona dinlenir,
Bir fotoğraf sararıp solana kadar saklanırdı.
Ve biz, eksik yanlarımızla tam hissederdik.

Şimdi her şey daha hızlı, daha parlak belki…
Ama 90’lar, duyguların en sade, en çıplak halini taşıyor hâlâ.
Bir kaset sesi gibi:
Hafif cızırtılı, ama kalpten gelen.

Kardelen Nickli Üyeden Alıntı (Mesaj 2064345) Emeğine sağlık canım :kahve::gul: