IRCRehberi.Net- Türkiyenin En iyi IRC ve Genel Forum Sitesi  
 sohbet
derya sohbet


 
 
Seçenekler Stil
Alt 24 Kasım 2021, 13:41   #1
Ela
Emektar
Ela - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart Ülkemiz de çocuğu yetiştirme teknikleri:)

çocuğu fiziksel veya psikolojik şiddetle içine sindirip özgüvenini elinden alarak yönetmek ve "benim sözümden çıkmaz" diyerek bununla övünmek. Çok güzel birşey miş gibi :)
sizi dahi sorgulayan, yenilikçi bir çocuk yetiştirmekten çekinmeyin. kolay yönetmek için cahil bıraktığınız, gelenek görenek ayağına yaşayacağı toplumdan geri bıraktığınız bir bireyi, sizin olmadığınız zamanlarda başkaları da rahatlıkla yönetecektir, kullanacaktır. iyi ihtimalle ise o çocuk büyüyüp de bunları fark ederse, ilk sizi hayatından çıkaracaktır; . bazı gelenekler sandığınız kadar masum değil. insan uydurması âdetler ve bağnazlıklarla kendi ömrünüzü kararttığınız gibi çocuklarınızın hayatlarını da karartmayın, başkalarının da hayatını karartmasına yol açmayın.
 
Alt 24 Kasım 2021, 14:40   #2
Cumhuriyet Kadını
Reyhan - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart

Kolay yönetmek için cahil bıraktığınız, gelenek görenek ayağına yaşayacağı toplumdan geri bıraktığınız bir bireyi, sizin olmadığınız zamanlarda başkaları da rahatlıkla yönetecektir, kullanacaktır.

Kalbimi bıraktim bu cümleye

________________

ellerinde bir güldüm ,
soldum .
 
Alt 24 Kasım 2021, 14:57   #3
Schmiss
Renommier - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart

Çocuğun karar verme yetisine sahip bir birey olduğunu unutup hayatını yönetmek.

Evet, çocuklar toydur her konuda ve verdikleri kararlar ile mutlaka hata yapacaklardır. Ama hata yapmak da insanlara hayatla ilgili bir şeyler öğretir. Yetişkin bireyler bile son derece irrasyonel kararlar alarak büyük hatalar yapabilip bu olaylara deneyim gözüyle bakabiliyorken çocukların ebeveynler tarafından sürekli en rasyonel kararları vermeye zorlanması ilginç. Anlıyorum, bir anne baba için çocuklarına zarar gelmesinden korkmak çok doğal bir şey. Haliyle çocuklarını en güvenli, en mantıklı kararlara yönlendirmek de elde değildir bazen. Fakat çocuğu yöneterek yaptığınız şey çocuğa sadece kısa süreliğine güvence sağlamak. Çocuk, çocukluğunda kendine zarar vermeden büyüyebilir sayenizde ama fark etmeden ona en büyük zararı sorumluluk alma becerisini elinden çalarak verirsiniz aslında. Bu becerinin eksikliğinin sonuçları ilerleyen yaşlarda kesinlikle baş gösterecektir. Sorumluluk alma becerisinden mahrum bir çocuk zorluklara düştüğü zaman kendi ayakları üzerinde duramaz. Çünkü ebeveynleri olarak çocuğa hiçbir zaman mücadele etmesi gereken bir durum yaratmamışsınızdır. Çocuk dinlenilmeden bir karar verilmiştir. Sonucu kötü bittiyse arkası toplanmıştır, iyi bittiyse çocuk mutlu olmuştur. Çocuğun hikayesinde hiçbir zaman zorluk, mutsuzluk bulunmamıştır. Bu kafa yapısıyla büyüyen bir çocuk kendisi için kararlar veren; düştüğü zaman kendisini yerden kaldıracak bir insanın varlığına muhtaç kalacaktır. Bir gün siz onun hayatında olmadığınız zaman ise aynı “sığınılacak liman” niteliğini başka insanlarda görmek isteyecektir. Çok klasik bir örnek: sevgilisini anne figürü olarak gören erkek. Bir gün sevgili haklı olarak “ben senin annen değilim, arkanı toplamaktan sıkıldım” diyerek gidecektir. Ama erkek bunu kolay kolay kabul edebilecek mi?
O figüre muhtaç bir erkek, figürünü kaybettiği zaman kendini savunmasız, güvencesiz ve kayıp hissetmez mi?
Yetişkin hayatta kimse kimsenin arkasını toplamak istemez. Sonuçta herkesin hayatı kendine. Bu yüzden birey olabildiğince kendine yetebilmeli ve hayatında başına gelen olayların karşısında ve verdiği kararların sonucunda bir başına yıkılmadan ayakta kalabilmeli. Bu da güçlü bir sorumluluk alma becerisi ile mümkün. Onun gelişmesi için de zorluklarla karşılaşmak gerek. Zorlukların ortaya çıkması için hata yapabilmek; hata yapabilmek için ise irrasyonel bir karar vermek gerek. Rasyonaliteniz ile çocuğunuzu tembelleştirmeyin yani. Onun hatalar yaparak, deneyimlerle kendi başına rasyonel bir bireye dönüşmesine izin verin. Belki kısa vadede yüreğiniz ağzınıza gelecek ama bu, kendisine uzun vadede çok yarayacaktır.


Dipnot: Çocuk yetiştiren bireylere yönelik kişisel eleştirimdir.

________________

Ülkemiz de çocuğu yetiştirme teknikleri:)
 
Alt 24 Kasım 2021, 15:49   #4
Ela
Emektar
Ela - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart

Alıntı:
Heath R.I.P Ledger Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
Çocuğun karar verme yetisine sahip bir birey olduğunu unutup hayatını yönetmek.

Evet, çocuklar toydur her konuda ve verdikleri kararlar ile mutlaka hata yapacaklardır. Ama hata yapmak da insanlara hayatla ilgili bir şeyler öğretir. Yetişkin bireyler bile son derece irrasyonel kararlar alarak büyük hatalar yapabilip bu olaylara deneyim gözüyle bakabiliyorken çocukların ebeveynler tarafından sürekli en rasyonel kararları vermeye zorlanması ilginç. Anlıyorum, bir anne baba için çocuklarına zarar gelmesinden korkmak çok doğal bir şey. Haliyle çocuklarını en güvenli, en mantıklı kararlara yönlendirmek de elde değildir bazen. Fakat çocuğu yöneterek yaptığınız şey çocuğa sadece kısa süreliğine güvence sağlamak. Çocuk, çocukluğunda kendine zarar vermeden büyüyebilir sayenizde ama fark etmeden ona en büyük zararı sorumluluk alma becerisini elinden çalarak verirsiniz aslında. Bu becerinin eksikliğinin sonuçları ilerleyen yaşlarda kesinlikle baş gösterecektir. Sorumluluk alma becerisinden mahrum bir çocuk zorluklara düştüğü zaman kendi ayakları üzerinde duramaz. Çünkü ebeveynleri olarak çocuğa hiçbir zaman mücadele etmesi gereken bir durum yaratmamışsınızdır. Çocuk dinlenilmeden bir karar verilmiştir. Sonucu kötü bittiyse arkası toplanmıştır, iyi bittiyse çocuk mutlu olmuştur. Çocuğun hikayesinde hiçbir zaman zorluk, mutsuzluk bulunmamıştır. Bu kafa yapısıyla büyüyen bir çocuk kendisi için kararlar veren; düştüğü zaman kendisini yerden kaldıracak bir insanın varlığına muhtaç kalacaktır. Bir gün siz onun hayatında olmadığınız zaman ise aynı “sığınılacak liman” niteliğini başka insanlarda görmek isteyecektir. Çok klasik bir örnek: sevgilisini anne figürü olarak gören erkek. Bir gün sevgili haklı olarak “ben senin annen değilim, arkanı toplamaktan sıkıldım” diyerek gidecektir. Ama erkek bunu kolay kolay kabul edebilecek mi?
O figüre muhtaç bir erkek, figürünü kaybettiği zaman kendini savunmasız, güvencesiz ve kayıp hissetmez mi?
Yetişkin hayatta kimse kimsenin arkasını toplamak istemez. Sonuçta herkesin hayatı kendine. Bu yüzden birey olabildiğince kendine yetebilmeli ve hayatında başına gelen olayların karşısında ve verdiği kararların sonucunda bir başına yıkılmadan ayakta kalabilmeli. Bu da güçlü bir sorumluluk alma becerisi ile mümkün. Onun gelişmesi için de zorluklarla karşılaşmak gerek. Zorlukların ortaya çıkması için hata yapabilmek; hata yapabilmek için ise irrasyonel bir karar vermek gerek. Rasyonaliteniz ile çocuğunuzu tembelleştirmeyin yani. Onun hatalar yaparak, deneyimlerle kendi başına rasyonel bir bireye dönüşmesine izin verin. Belki kısa vadede yüreğiniz ağzınıza gelecek ama bu, kendisine uzun vadede çok yarayacaktır.


Dipnot: Çocuk yetiştiren bireylere yönelik kişisel eleştirimdir.
Kalemine sağlık mükemmel anlatım.

 
Alt 24 Kasım 2021, 16:22   #5
Standart

Yoktur öyle bir şey.

Çocuğu sussun diye, uğraşmamak adına çocuğunu bi köşeye atıp, eline telefon/tablet veren bir ebeveyn mi çocuk yetiştirmiş oluyor. Bir de demezler mi "ya bak ne kadar zeki, oyun açtı"diye . Yahu şempanzelerde aynısını yapıyor :).

Çocuğuna prenses, prens diyen aile mi çocuk yetiştiriyor. Veya çocuktur yapar, benim çocuğum yapmaz, ne var yani diyen aile mi çocuk yetiştiriyor. Geçiniz.

Son zamanlardaki çocuklar resmen terör estiriyor. Aileler tek kelam etmiyor, şımartıyor. Yetiştirme diye bir şey yok.

Zamanında bir belgesel izlemiştim. 6 çocuk doğuruyor aile. Altız. TLC de idi. Valla ağzım açık kaldı çocuk yetişmelerine. Bize 500 yıl uzak.

Çocukları paranın değeri bilsin diye limonata sattırmalar. Masada yemek yemem diyen çocuk, ağlaya ağlaya götünü yırtsa da, ceza verip, git ötede ağla deyip, sonra çocuğun o yemeyi seve seve yemesi ve nicesi.

Bizde olsa "ay canım hamburger söyleyeyim, hemen alayım" derler :).

 
Alt 24 Kasım 2021, 16:23   #6
Standart

bence hersey yalan cok konusmak lazim cocuklarimizla tum zamanimizi onlari hayirli evlat edebilmek icin cabalamaliyiz

________________

No MoRe DramA
 
Alt 24 Kasım 2021, 16:29   #7
Ela
Emektar
Ela - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart

Alıntı:
rainbow6 Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
Yoktur öyle bir şey.

Çocuğu sussun diye, uğraşmamak adına çocuğunu bi köşeye atıp, eline telefon/tablet veren bir ebeveyn mi çocuk yetiştirmiş oluyor. Bir de demezler mi "ya bak ne kadar zeki, oyun açtı"diye . Yahu şempanzelerde aynısını yapıyor :).

Çocuğuna prenses, prens diyen aile mi çocuk yetiştiriyor. Veya çocuktur yapar, benim çocuğum yapmaz, ne var yani diyen aile mi çocuk yetiştiriyor. Geçiniz.

Son zamanlardaki çocuklar resmen terör estiriyor. Aileler tek kelam etmiyor, şımartıyor. Yetiştirme diye bir şey yok.

Zamanında bir belgesel izlemiştim. 6 çocuk doğuruyor aile. Altız. TLC de idi. Valla ağzım açık kaldı çocuk yetişmelerine. Bize 500 yıl uzak.

Çocukları paranın değeri bilsin diye limonata sattırmalar. Masada yemek yemem diyen çocuk, ağlaya ağlaya götünü yırtsa da, ceza verip, git ötede ağla deyip, sonra çocuğun o yemeyi seve seve yemesi ve nicesi.

Bizde olsa "ay canım hamburger söyleyeyim, hemen alayım" derler :).

Bu kadar doğru olabilirdi

 
Alt 24 Kasım 2021, 16:35   #8
Banlı Üye
Hesna - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart

Tekniklerden bahsediliyor sandım ben de

Öncelikle
1.Neşeli olmak & ve nezaket kuralları …

#mutluçocukeğleniröğrenir

 


Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)
 
Seçenekler
Stil

Yetkileriniz
Konu Acma Yetkiniz Yok
Cevap Yazma Yetkiniz Yok
Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok

BB code is Açık
Smileler Açık
[IMG] Kodları Açık
HTML-Kodu Kapalı
Trackbacks are Kapalı
Pingbacks are Kapalı
Refbacks are Kapalı





Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 13:00.