belli bir zaman derdinizi; arkadaşınız bildiğiniz, ailem dediğiniz insanlarla paylaşmayı deneyerek, onların ilgisizliğine ve samimiyetsizliğine taktığınız kulplara artık tahammül edemeyeceğiniz bir noktaya geliyorsunuz. sonra şu gerçek çok net gözlerinizin önünde beliriyor: derdinizi umursayan insan, gelir ciddi ciddi nasılsın diye sorar, sorduğu sorunun cevabını dinleyecek kadar da size vakit ayırır. hatta bu insanlar sadece dertlerinizle değil, onlarla baş etme şeklinizle de ilgilidirler. bu bilgi alışverişi sayesinde hangi konularda nasıl tecrübelisiniz ve bakış açınız nasıl öğrenmiş olurlar bu sayede onlar da size dertlerini açarlar ve boş yere dert dinlemek yerine, birbirine gerçekten yardımcı olan paylaşımcı uzlaşmacı anlayışlı insanlara dönüşürsünüz.

eğer ki sürekli şikayet edip, bu konuda hiçbir şey yapmayan insanlardan biriyseniz zaten derdinizi paylaşmayın.