02 Ekim 2021, 12:03
|
#1
|
|
Kalbi elinde atanlar..
Hani Mecnun Leyla'nın öldüğünü öğrendikten sonra bahçede ağlayarak kürekle çukur açmaya çabalarken Baba beni buraya göm diye yalvarmıştı... Hani Ezel yeniden eyşan'ı gördüğünde dengesini kaybetmişti... Hani Ramiz dayı, herkesi yenebilirim ama seni yenemiyorum deyip selma'nın kapısında diz çökmüştü... Hani keje, eşkiya'yı tekrar görene kadar 35 yıl tek kelime konuşmamıştı... Hani İzzet Günay, Türkan şoray'a sevgi de yetmiyormuş virgülü çok eskiden rastlaşacaktık demişti... Hani Ecevit ölürken ahuya işin garibi ne biliyor musun, hayatımda başıma gelen en güzel şey, ölüyorum ve sen yanımdasın. demişti... Hani savcı Esra, Behzat komisere mutsuz olalım ne var? Bizde mutsuz olalım. Ben seninle mutsuzluğa da varım demişti... Hani Bilal ahuya ahu`m sen anlamadın Ben sana gelemem ki yaram var diye. benim yaram sensin demişti... Hani Eylül veda mektubunda Yavuz'a belki bir gün bir şiir içinde rastlaşırız seninle demişti... Böyle işte kalbi elinde atanlar kimseye yetemedi... Buna üzülüyorum en çok.
|
|
|